NOORDENVELD – Het is de gebruikelijke maandagavond, een kleine drie weken voor de parade, dat de Volksvermakers samen met een delegatie van B&W op pad gaan. Eens kijken hoe het er bij de bouwers van de Rodermarktwagens voor staat. Ook zal het creatieve brein deze avond een keuze moeten maken uit het palet aan kleuren van dahlia’s. Een ding is duidelijk, er zal op 23 september weinig lichtroze op de wagens prijken. ‘Omdat we hiervan geen aantallen kunnen leveren, bieden we ze dus ook maar niet aan, vertelt Jan Herman Kunst, ‘het is en blijft een natuurproduct en bij het vermeerderen zal iets niet goed zijn gegaan.’ Na de groepsfoto is het tijd om op pad te gaan. In een lange sliert rijden we naar de eerste van in totaal 14 wagens.
Aan de Norgerweg bouwt De Marke aan ‘Avontuur Dichtbij’. Wat opvalt is dat de wagen daar al zo gevorderd is. En dat terwijl het definitieve thema rijkelijk laat werd gekozen. Door twijfel, ging een andere groep er met ‘hun thema’ vandoor. ‘Toen moesten we snel wat anders bedenken.’ Bijzonder is dat Tony Neef voor de wagen speciaal een tekst schreef op een lied van Wim Sonneveld. Volgens Rik moeten de bezoekers straks vooral letten op de kop van de gruffalo, die gaat draaien. We zien een enorme gruffalo, voorzien van alpacahaar. Ruikt dat zo? ‘Nee, je ruikt de schapenwol, alpacahaar stinkt niet’, lacht Audrey. Het is hier nu wachten op de natuurlijke materialen om er in de dagen voor de parade de laatste hand aan te leggen.
Basisschool De Verwondering, ze doen voor de eerste keer mee, wordt bezocht aan de Melkweg. Bij binnenkomst zien we een grote stapel spijkerbroeken liggen die in stukken worden geknipt. Bedoeld om daar water mee uit te beelden om het schip. ‘Het is een schip dat een beetje een andere koers vaart in het thema ‘Op avontuur met De Verwondering’. We zijn pas in augustus begonnen, doen het met minder mensen en we hebben eigenlijk geen budget’, wordt ons verteld. ‘We werken met natuurlijk materiaal en halen het meeste uit het bos.’ Er zal gewerkt worden met de thema’s hart, hoofd en handen, waarbij de kleding van de kinderen voor kleur zal gaan zorgen. Volgens een van de bouwers zal het zeker niet de grootste wagen worden. ‘Maar mooi wordt ie zeker.’
Kijkend naar het ontwerp van De Rank ziet het er professioneel en gelikt uit. ‘Dit moet het worden’, zegt Jan, wijzend naar de tekening, maar eerlijk is eerlijk, we moeten wat compromissen sluiten. Niet alles is uitvoerbaar.’ Toch zijn ook deze bouwers een aardig eind op weg. We zien onder meer een wolkenkrabber en een constructie die straks als wolk boven de wagen komt. Volgens Jan is vooral de techniek speciaal in ‘Durf te doen’. ‘We gaan daarin heel ver.’ Er moet straks vooral gelet worden op het licht dat uit de wolk komt en het paaltje met de bewegwijzering voor de motorrijder. We schijnen straks op verschillende punten even stil te moeten staan om alle snufjes te kunnen zien.
‘Peter Pan’ is het thema van De Marke. We treffen daar Aaltje aan die samen met een vriendin haar handen uit de mouwen steekt voor haar drie oppaskinderen die hier op school zitten. ‘Ze hebben hier wat te weinig handjes en daarom help ik maar al te graag mee.’ Ze prikt kleine lapjes blauwe stof in piepschuim, een echt priegelwerk. Al die lapjes zullen straks in het grote geheel golven moeten voorstellen. Op de wagen valt het grote gevaarte, de krokodil, al op. De ingeslikte tikkende wekker zal daar ook een rol gaan spelen. ‘Dit worden rotsen’, vertelt een dame die druk doende is met een zaagje vormen te maken in piepschuim. Waar we straks op moeten letten? ‘De kinderen, die zijn het belangrijkst’, zijn haar woorden.
Bij De Poolster zien we een wagen waar al veel kleur te bekennen is. Daniëlle vertelt: ‘We hebben de ondergrond al in de kleur, de kleur van de bloemen die er op komen.’ Het ‘Sprookjesbos Efteling’ kent veel verschillende elementen. We zien al het snoephuis, iets van het sprookjesbos, de trollenkoning en de ingang van de droomvlucht. Maar vooral de figuur Langnek springt in het oog. Twee dames besluiten buiten, bij natuurlijk licht, de bloemen nog eens te bestuderen. Na wat rekenwerk wordt het aantal toch nog wat omhoog gebracht en wordt één kleur toch nog ingewisseld voor een fellere versie.
Bij Nietap-Terheijl zijn ze in de ban van de ring. Een grote verandering ten opzichte van vorig jaar is de verf waarop ze bezuinigen. ‘Vorig jaar gaven we daar 600 euro aan uit, dat moest anders’, laat André weten. In het thema Frodo’s Avontuur zullen de adelaar met daarop de tovenaar en de goudkleurige ring opvallende elementen zijn. André is nu bezig de serie te bekijken om het hele verhaal te leren kennen. ‘Voor iedereen een aanrader’, zegt hij. Op de wagen zijn ze ondertussen bezig met karton en in de andere ruimte worden blaadjes vastgelijmd aan takken. Blaadjes, gemaakt van in ecoline gedoopte koffiefilters.
Het begint al aardig te schemeren onderweg naar Altena. Daar komen we eerst bij de wagen van De Hopbouwers uit Peize. Joke en Harmtje bevestigen witte gebreide lapjes op een sneeuwpop. Iets verderop staat een enorm gevaarte, het zijn de contouren van een skihelm, die uiteindelijk boven op een kabelbaan zal worden bevestigd. Het thema laat zich dan ook al gauw raden: ‘Sneeuwpret’. Hoe ze ervoor zorgen dat de witte wereld niet saai wordt? Volgens Richard moeten we daarvoor straks kijken naar de après-skibar en komt er kleur terug in de details. ‘Zoals kleur in de 7 meter lange gebreide shawl van de sneeuwpop en kleur op de ski’s en snowboards.’
We gaan een deurtje verder en arriveren bij de bouwgroep van Altena waar we Gezienes tegen het lijf lopen. Niet hij, maar Folkert en Julia zijn dit jaar verantwoordelijk voor het ontwerp ‘Arabische Avonturen’. Folkert wil niet te veel prijsgeven over de wagen. ‘Het zal groots en indrukwekkend zijn, met een aantal blikvangers.’ Voorin wordt nog flink gelast en al wat met plastic beplakt. Achter in de schuur zijn een aantal dames bezig van stukgeslagen tegeltjes mozaïeken te maken. Iemand anders doet hetzelfde, maar dan met schuursponsjes. Gelukkig is er toch nog iemand die een tipje van de sluier weggeeft. ‘Voor op de wagen krijgen we een prachtig stukje techniek waarop de cobra zal bewegen.’
In de Henk Halsemahal is het een drukte van belang waar weer aan vier wagens wordt gewerkt. Er is veel muziek en gezelligheid. Ook aan de tafel bij Het Valkhof, waar vier dames aan schatten werken, al zullen volgens één van hen de grootste schatten straks de kindertjes zijn. ‘We hebben geprobeerd van ‘Schateiland’ één geheel te maken. Als we langskomen denk je dat er een schip aankomt, maar als we voorbij komen zie je dat er zich op elke hoek verschillende verhaaltjes afspelen’, wordt er verteld. ‘Er zitten veel verrassingselementen op.’ Op de wagen zal een octopus zijn schat gaan verdedigen en achterop is er een piratenschip waarop een plattegrond van Roden wordt afgebeeld. Volgens Rinske zal hun wagen echt moeten worden nagekeken.
Een nieuwe groep bouwers zijn De Piraten. ‘We hebben vier kinderen’, zegt Patrick, ‘maar één van onze kinderen heeft nooit de kans gehad om op een wagen te komen, omdat zij op een andere school zit.’ Volgens hem zijn er zovéél kinderen die nooit deze kans krijgen en daarom dit initiatief. En het wordt met veel enthousiasme ontvangen. Het thema is ‘Survival Adventure’, waarbij er overleefd moet worden in de jungle. Overleven op onder meer een berg en in een grot. Volgens Patrick zijn de kinderen het meest blij met de boomhut maar hijzelf is het meest trots op de waterval, die echt in bedrijf zal zijn. Met minder handen is er al veel bereikt. ‘Hopelijk zorgt dit succes volgend jaar voor meer hulp.’
Ze zijn te herkennen aan hun donkergroene polo’s, de bouwers van De Hoeksteen. Daar hebben ze veel werk verzet, want de wagen lijkt al bijna klaar te zijn. Als ‘Expeditie Wildlife’ aan komt rijden, zullen de bezoekers van de parade omver worden geblazen door een enorme blikvanger. Een olifant zal het publiek luidruchtig gaan begroeten. ‘Indrukwekkend’, roept Lammert, voorzitter van Volksvermaken. Maar de wagen is voorzien van meer bewegende elementen. De vleesetende plant, die omhoog en omlaag beweegt, is daar een voorbeeld van. Er wordt nog wat gewerkt aan de details en dan is het wachten op de bloemen.
Nog een nieuwkomer is De Ronervaart, ontstaan uit een combinatie van ‘oude’ bouwgroepen. De Ronervaart bouwde eerder ook en is met vers bloed nieuw leven ingeblazen. Waar we bij ‘Finding Nemo’ op moeten letten? ‘We zijn nieuw, daarom is op ons letten sowieso al een goed idee’, vindt Kyra. Vanzelfsprekend zien we bij dit thema veel water. Daar dragen ook hier verschillende kleuren blauwe stof aan bij. Verder zal er veel koraal gaan prijken en zullen we overspoeld worden met veel vissen en schildpadden. ‘Er moet nog veel gebeuren’, bevestigt Kyra, ‘maar er staan al veel dozen met afwerkmateriaal klaar hoor.’
Het is al tegen tienen als we aankomen bij de laatste wagens. Ze zijn daar al bijna uitgewerkt. Terwijl iemand daar nog de cirkelzaag hanteert, zijn er twee dames van De Parel nog graag even bereid om te vertellen over ‘Mario D’. ‘Het meest bijzonder wordt de brug waar Mario op komt te staan, een Mario die vanaf alle kanten goed bewonderd kan worden omdat hij gaat draaien.’ Verder zullen er vier plateaus komen waar de kinderen op komen te staan. ‘Best spannend, want ook daar zit beweging in en ze komen op behoorlijke hoogte.’ We zien op de wagen al veel kleur, kleur die ook terug zal komen in de verschillende bollen met licht.
Naast de wagen van De Parel staat al een gedeelte van het sprookje ‘Alice in Wonderland’ te prijken. Maar we moeten even op zoek naar de bouwers van De Bomenbuurt. Ze hebben de klus er deze avond opzitten en zijn al aan de borrel. Volgens één van de heren kunnen we straks onder andere genieten van een draaiende kop en schotel en het huis waar Alice inzit. Verder is het grote boek al gelast en zal het effect van verschillende bladzijden er nog in moeten worden aangebracht. Wel zien we al een gedeelte van een paddenstoel, bedekt met veel natuurlijk materiaal. De hoed moet er nog op worden bevestigd. Nog veel werk te doen dus. ‘Maar het komt altijd goed hoor’, sluit hij positief af.
Zo heeft de één nog wat meer te doen dan de ander, maar krijgt iedereen het altijd klaar. Toch blijft de meest spannende dag de dag dat de bloemen geplukt worden. Het is hopen op een droge dag, zodat de bloemen dan langer houdbaar zijn.
