‘De drang om te schilderen neemt niet af’

Afbeelding
kleintje cultuur

Annette Hoolsema medeorganisator expositie Roomsterborgh


NIEUW-RODEN/LEEK – Nieuw-Roner Annette Hoolsema, student aan de Klassieke Academie te Groningen, geeft samen met klasgenoten een expositie op de Roomsterborgh. Voor de derdejaarsstudente is dit de eerste maal dat ze zelf een expositie inricht. ‘Ik heb wel eens werk geëxposeerd, maar heb mezelf niet eerder met de organisatie bemoeid. Het is best interessant om te doen.’


We spreken Annette buiten haar atelier in Nieuw-Roden. Ze betrekt de ruimte aan de Zevenhuisterweg sinds september vorig jaar. ‘Als het even uitkomt, ben ik hier. Toen ik nog thuis schilderde, voelde ik me haast schuldig tegenover mijn ouders, als ik keek hoeveel schilderijen ik in hun huis opsloeg’, lacht ze. ‘Zij wonen hier vlakbij en ik mocht in een ruimte boven met mijn kunst bezig. Maar er kwam natuurlijk steeds meer bij, waardoor de ruimte voller en voller werd. Op den duur raak je dan zelf ook gefrustreerd. Toen kwam dit opeens voorbij. Ideaal, al is het in de winter vrij koud. Ach ja.’


Annette schildert. Al jaren. ‘Ik weet eigenlijk niet beter dan dat ik creatief bezig ben’, zegt ze. ‘Op school vond ik de creatieve vakken altijd al het leukst. Of ik het van mijn ouders heb? Niet per se. Mijn vader houdt van muziek maken, mijn moeder mag graag fröbelen. Voor mijzelf kwam het schilderen pas van de grond toen ik olieverf van mijn oom kreeg. Dat was voor mij een eerste grote stap en ik was al snel verkocht.’


Haar propedeuse haalde ze aan Minerva in Groningen, maar haar hart lag elders. Meer bij de klassieke technieken van de schilderkunst. En dus maakte Annette de overstap naar de Klassieke Academie. ‘Ik kon bij Minerva mijn ei niet kwijt, vond ik. Ik houd van figuratieve en realistische kunst, al ben ik nog steeds zoekende naar mijn eigen stijl. Dat mag, vind ik, want ik begin straks aan mijn tweejarige master. Nog genoeg tijd om mijn eigen stijl te ontwikkelen dus. Bij Minerva merkte ik dat men soms neerkeek op de figuratieve kunst. Dat zie je overigens vaker, dat abstracte kunstenaars niets van figuratief moeten hebben en vice versa. Alsof het één beter is dan het dan ander.’


Op de Klassieke Academie voelt Annette zich in ieder geval thuis. ‘Mijn voorbeelden? Dan kijk je toch gauw naar de oude meesters.’ De studente ziet dat de figuratieve kunst aan een opmars bezig is. ‘Jarenlang waren er niet veel mensen die voor deze kunstvorm kozen. Ik ben 23 en daarmee één van de jongsten van mijn klas. Toch zie ik om mij heen meer jonge studenten voor de klassieke opleiding kiezen.’


Wat Annette na haar opleiding wil doen, weet ze nog niet zeker. ‘Dat is lastig om te zeggen. Ik zou het liefst mijn boterham met de kunst willen verdienen. Misschien ga ik ook wel lesgeven, al zag ik dat eerder niet zo zitten. Ik zie wel.’ Niet schilderen is in ieder geval géén optie. ‘Je hebt wel eens een dipje waarin je minder schildert, maar uiteindelijk ga je toch weer door. De drang om te schilderen neemt niet af en komt altijd terug.’


Terug dan naar de expositie. Samen met drie andere klasgenoten heeft ze de organisatie in handen. In totaal wordt het werk van negen klasgenoten getoond. ‘Het is een soort gezamenlijke afsluiting van ons derde jaar van de Klassieke Academie’, zegt Annette. ‘Eigenlijk zouden we begin juni de opening doen, maar corona gooide roet in het eten. Vandaar dat we het nu doen. Op de Roomsterborgh is genoeg ruimte. De bedoeling is om de opening buiten te houden, dan moet het helemaal geen probleem zijn.’ De jonge kunstenares heeft veel zin in de expositie. ‘Het is heel divers,  er valt genoeg te zien. Het wordt gewoon echt superleuk!’


De expositie wordt aanstaande zaterdag, 4 juli, om 15:00 uur geopend door Bouk Wierda. Kijk voor meer informatie op www.roomsterborgh.nl.

UIT DE KRANT