“Alles geven voor het dorp en Martin Drent”
NORG – Het komt erop aan deze weken. Op de ‘Reus van GOMOS’ rust een grote verantwoordelijkheid. De sluitpost moet dat doen wat Michael Verrips bij FC Groningen niet deed; onmogelijke ballen uit het doel halen. De boomlange en sympathieke Melvin Koning, doelverdediger van het eerste elftal van voetbalvereniging GOMOS uit Norg weet dat de druk er vol op staat. “Het is een strijd voor lijfsbehoud. Een gevecht om niet te degraderen maar in deze klasse te blijven. Natuurlijk voel ik de druk. Iedereen is ermee bezig. En een doelman kan natuurlijk een beslissende rol spelen tijdens zulke belangrijke wedstrijden.”
Halverwege het seizoen leek de ploeg van scheidend trainer Martin Drent nog helemaal niet in de problemen te komen, maar van de laatste zes wedstrijden werden er drie verloren. Het zijn dus spannende weken. Ook voor Koning. De afgelopen seizoenen was hij één van de beste doelmannen uit de competitie, maar dit seizoen is niet zijn allerbeste. Koning hoopt dat zijn sterkste wedstrijden nu nog kunnen komen. Voor zijn mindere seizoen heeft hij wel een verklaring: “Ik ben verpleegkundige bij Defensie en doe daar een pittige opleiding. Doordeweeks ben ik dan ook bijna niet meer thuis en dat betekent ook dat ik veel minder train. Dat merk ik tijdens wedstrijden. Die trainingen heb ik nodig om in een bepaald ritme te blijven. Om vertrouwen te tanken en te werken aan mijn vaardigheden. Het is ook vooral het keepen op zich wat me in vorm houdt. Uren maken in het doel. Door mijn werk en opleiding is dat erbij ingeschoten. Inmiddels heb ik kunnen regelen dat ik op de vrijdagmiddag keeperstraining krijg. Dat is heel fijn. Want inderdaad, het zijn spannende weken en het gaat er nu echt om. We willen alles op alles zetten om in deze klasse te blijven. Dat ik daarin een belangrijke rol kan spelen als keeper snap ik. Ik kan me onderscheiden, maar dat kan een spits of een andere veldspeler ook. Natuurlijk voel ik de druk, maar wanneer de scheidsrechter éénmaal gefloten heeft en ik heb de eerste bal gehad is het weg.”
Koning zit op een terrasje in Norg. Haar netjes in model, zonnebril op en hij blijft maar mensen groeten en gegroet worden. Koning is een bekend persoon in Norg en iedereen mag hem, zo lijkt het. “Nou,” lacht de doelman “ik woon hier al zo lang. Ik ben betrokken bij de feestcommissie en lid van de plaatselijke voetbalclub. Dan leer je wel mensen kennen. Norg is een mooi dorp en GOMOS een prachtige vereniging.”
De jonge Melvin begon met keepen toen hij acht jaar oud was. Hij kan het zich nog goed herinneren: “Ik liep met mijn vader langs een voetbalveld en zag iemand ballen uit het doel duiken. Dat vond ik apart en heel leuk. Ik wist direct, dit wil ik ook!” Niet veel later stond de jonge, maar zeker geen kleine Melvin hetzelfde te doen en de liefde voor het keepersvak bleek een blijvertje.
De tijd staat niet stil. Hij is 31 jaar oud inmiddels en al jarenlang een steunpilaar in het doel van GOMOS. Het gaat hem aan het hart dat GOMOS inmiddels in de onderste regionen van de Eerste Klasse staat. Hij wil de scheidend trainer Martin Drent een mooi afscheid geven en dat is handhaving. Over de vertrekkende trainer heeft Koning niets dan lof: “Martin is echt een mooi mens en ook nog eens een goede trainer. Hij heeft natuurlijk zoveel ervaring in de voetbalwereld. Zijn grote kracht is dat hij mensen kan raken en motiveren.” Toch vind de doelman zijn vertrek niet heel gek: “Ik vind vier jaar als trainer bij een club best lang. Iedereen, ook de trainer heeft denk ik, na zoveel jaren wel eens weer zin in een nieuwe uitdaging. Andere gezichten en een andere werkwijze. Daar is niets mis mee. Met Martin heb ik geweldige jaren gehad en altijd veel vertrouwen gevoeld. Zijn nieuwe club mag blij zijn met deze trainer. Hij verdient dat we ons handhaven en Norg verdient een ploeg in de Eerste Klasse. Daar strijden we dus hard voor. Wij hebben geen wonderploeg. Het stikt niet van de creativiteit in ons elftal. Dat is niet onze kracht. Wij zijn een hecht team dat iedere week keihard werkt en heel lastig te verslaan is. Schorsingen en blessures hebben er ook aan bijgedragen dat we dit jaar regelmatig niet met ons sterkste team konden spelen. Ik ben ervan overtuigd dat we het hoe dan ook gaan redden. Ik ga in ieder geval zaterdagavond wat eerder naar bed om zo uitgerust en fit mogelijk te zijn. We hebben vaker voor hete vuren gestaan. We willen Norg in de Eerste klasse houden en onze trainer Martin Drent een waardig afscheid geven. Dat verdienen beide.”
