Johan Wekema - Noordenvelder

Afbeelding
actueel

PEIZE – Hij maakte van z’n grote hobby fietsen z’n werk. Eerst als fietsenmaker, nu geniet hij van het organiseren van grote fietsevenementen, zoals de Slag om Norg en de Bartje 200, de zomerse tegenhanger van de Drenthe 200. Johan Wekema kijkt uit naar de Bartje 200, de eerste tocht die sinds lange tijd weer op de planning staat. Op 19 juni wordt er weer flink geploeterd in het land van Bartje in de omgeving Borger-Odoorn.


‘Ik ben in 2012 begonnen met het organiseren van de Slag om Norg’, vertelt Johan, ‘een wielerwedstrijd waarvoor zo’n 130 profs worden uitgenodigd.’ Twee jaar later voegden Johan en compagnons daar de Veldslag aan toe. Dit omdat ze het in de breedte wilden trekken. Er werd een evenement bedacht waaraan iedereen mee zou kunnen doen. ‘Veel van de ruim 2.000 mountainbikers leggen dan 100 kilometer af door bossen en velden.’ Genoeg inspiratie om vervolgens de Drenthe 200 te bedenken. Want in de winter van 2015 loste Johan het startschot voor 200 kilometer met start en finish in Roden.


De groot liefhebber van alles wat te maken heeft met fietsen begon op 8-jarige leeftijd met wielrennen. Z’n oom was verdienstelijk wielrenner, werd zelfs prof, en dat zag Johan ook wel voor zich. ‘Of ik goed was? Ja, ik stond best vaak op het podium.’ Toch hangt hij z’n fiets als 19-jarige aan de wilgen. Lachend vertelt hij: ‘Ik kwam in m’n wilde jaren en vond uitgaan en vrouwen leuker.’ Hij denkt dat hij iets te vroeg begon met fietsen, want door het vele en langdurige trainen voelde hij zich wat opgebrand. En topsportbegeleiding bestond in die tijd nog niet. Hij koos een ander pad en belandde bij de marine. Toch besluit hij jaren later weer op de pedalen te staan. ‘Ik ben zelfs weer wat wedstrijdjes gaan fietsen, maar echt alleen voor de fun hoor.’ Het is in de periode waarin Johan beseft dat hij niet nog eens een jaar wil bijtekenen bij de marine en dat buurjongen en kameraad Alex Kapma hem vraagt om samen een fietsenzaak te beginnen. ‘Ik vergeet nooit weer dat ik al nippend aan m’n biertje in Napels besloot ‘ja’ te zeggen tegen Alex.’ 6 jaar Peize wordt in 2000 ingeruild voor een groter pand in Roden.


Dan is er jaren later het moment dat Johan zich realiseert dat het organiseren van evenementen hem meer energie oplevert dan dag in dag uit vele uren werken in de zaak. ‘Ik bedacht dat het organiseren en buiten zijn me zoveel meer vrijheid gaf dat ik besloot te proberen hier een verdienmodel van te maken.’ Met twee compagnons werden grote stappen gezet en sinds afgelopen januari runt Johan samen met Elske Dijkstra Enforce Sport Events. ‘Wat het volgende nieuwe event is? De Gravel 150’, laat Johan weten. ‘Het is een populaire nieuwe tak van fietsen, een beetje tussen wielrennen en mountainbiken in.’ Op een soort van racefiets met bredere banden over onverharde wegen, maar dan minder technisch als met de mountainbike. In een wereldwijd opgezet circuit werd Johan benaderd om dit in Nederland te organiseren. ‘Geweldig toch, als lokaal organisator!’


Vrijheid, dat is wat Johan in z’n leven nodig heeft. En dat vindt hij in z’n tochten op de fiets sinds hij in z’n eentje van Peize naar de Alpe d’Huez trapte. Het werd de basis voor meerdere tochten, zoals van huis naar Faro en de toer van Oost- naar West-Amerika. ‘Prachtig, dat je je leven leeft vanuit 6 tassen’, vertelt hij heel resoluut, ‘je fietst vanuit pure ontspanning van a naar b en verder telt er niets.’ Hij proeft, ruikt en beleeft in veelvoud. ‘Je hoeft je fiets met bepakking maar ergens neer te zetten of je hebt mensen om je heen. Vooral in Amerika, omdat ze daar wat oppervlakkig zijn, genieten ze van je verhaal, maar ben je ook zo weer van ze af ‘… En, minder leuk? ‘Ehm, toch echt wel regen en kou.’


Genieten doet Johan ook van z’n meiden. De oudste lijkt behept met het fietsvirus want zij beklom met haar vader al de Mont Ventoux en ging met hem op fietsvakantie. En de jongste dochter is hun super enthousiaste supporter.


Z’n favoriete fietsevenement is toch wel de Drenthe 200. In het begin vond hij het dan ook erg jammer dat hij hier zelf niet aan mee kon doen. ‘Al die mensen die ’s ochtends vroeg in het donker starten, zichzelf op een bepaald stuk in het parcours, vaak tussen de 130 en 160 kilometer, tegenkomen, naar de ‘kloten’ gaan, heel diep moeten gaan en dan toch de finish bereiken. Dát vind ik zo mooi!’


Een foto van de geboren en getogen Peizenaar mét fiets, dat lag voor de hand. Johan liet zich liever fotograferen voor z’n stamkroeg, daar waar hij onder het genot van een biertje zijn fietsverhalen vaak mocht delen.

UIT DE KRANT