Kaathoven een bijzonder plekje
Gerrie van der Heide ’s Kaathoven en de kunst Iwe Hut passen bij elkaar
RODERESCH – Tijdens Kunstmomenten Noordenveld, een kunstroute door de RAS dorpen, viel Huize Kaathoven als bijzondere locatie op. Enigszins verscholen in het groen, omzoomd door lommerrijke boompartijen en landerijen, was dit in de kunstroute een onverwachts pareltje.
Kaat Borg 1850 staat boven de deur geschilderd. Wie voor op de loopbrug over de omliggende gracht even stil staat waant zich een moment terug in de tijd. Hier doemt een statig huis op. ‘Ik heb het zelf helemaal gebouwd,’ zegt Gerrie van der Heide. ‘Helemaal in mijn eentje met vooral tweedehands materiaal. Van een eerdere woning was de fundering niet meer zichtbaar. Die heb ik eerst uitgegraven en toen ben ik begonnen met bouwen. Het ontwerp is een eigen idee van mij, al heb ik wel gebruik gemaakt van een schilderij gemaakt door Cornelis Pronck met afbeeldingen van kastelen in de Middeleeuwen. Het hangt hier in de gang. Volgens mij heeft dat hier vroeger gestaan. Het was groter en er stond een toren naast.’
Tijdens Kunstmomenten mag Iwe Hut in Kaathoven exposeren. ‘Ik heb hier vroeger naast gewoond, ben er geboren, we waren buren en ken de plek op mijn duimpje,’ merkt Iwe Hut op. ‘Echt gekend heb ik Gerrie niet goed, want we verschillen zo’n tien jaar. Ik ben van 1949. Dit is een mooie plek om te exposeren. Ik heb dit weekend schilderijen, aardewerk en keramiek laten zien. In de opkamers van Kaathoven komen ze goed tot hun recht. Schilderen is een passie. Ooit wilde ik graag naar de Kunstacademie, maar dat is er niet van gekomen. Nu schilder ik thuis in mijn eigen atelier en geef les aan cursisten.’
De akkers en het land eromheen noemde men de Kaat. Vandaar ook de Kaatsweg, dat was de weg over de Kaat. De gracht om Kaathoven heen heeft Gerrie eigenhandig gegraven. Hierdoor staat Kaathoven als het ware op een eilandje. ‘Al het land erachter en rond omheen is niet van mij. Dat is nu in handen van de gemeente en projectontwikkelaars. Wat er precies gaat gebeuren met het land vertellen ze niet. Maar dat er in dit deel van Roderesch grotere wijken komen met woningen en wegen, daar lijkt het op uit te draaien. Ik vind het maar niks, ik maak me er zorgen om.’
In het RAShuys exposeert tegelijkertijd Fotoclub Noordenveld met foto’s gemaakt van Kaathoven. Van dichtbij en vanuit de lucht is goed te zien hoe Kaathoven erbij staat. Zij schrijven over Kaathoven: ‘Met zijn historische architectuur en klassieke kenmerken is het een eerbetoon aan een vervlogen tijd. De tijdloze schoonheid en unieke stijl herinneren eraan dat geschiedenis een plaats heeft in onze steeds veranderende wereld.’
Binnen in Kaathoven zijn de opkamers, de bedstee, kasten en indeling van het huis nog als eender. In de gang staat een harnas van een ridder. Klassiek meubilair en schouw zijn van weleer. In de tuin vinden we ornamenten. Het past allemaal wanneer je in gedachten teruggaat naar de Middeleeuwen. De tijd dat er hier volgens overlevering een kasteeltje stond. Gerrie van der Heide kent elke steen. ‘Ik heb het geluk dat ik dit kan. Ik heb geen technische opleiding gevolgd. Ik bouw naar voorbeelden. Ik heb er vijf jaar over gedaan en een boel werk verzet, maar ik heb het gered. Kaathoven 1850, het staat er maar mooi.’