‘Iedere organisatie verdient een keer nieuw bloed’

Hennie Lutjes zwaait af bij dorpbelangen Langelo

LANGELO – Na twee periodes van drie jaar zit de termijn voor Hennie Lutjes als voorzitter van Dorpsbelangen Langelo erop. Afgelopen maandagavond deed zij tijdens de jaarvergadering in café Bralts afstand van haar functies. Jacob Dam volgt haar op.

‘Ik huldig het standpunt dat iedere organisatie na verloop van tijd nieuw bloed verdient. Dat is nu ook hier bij onze belangenvereniging het geval. Ik kan in ieder geval terugkijken op enkele boeiende jaren. Wanneer je in een bestuur zit is het belangrijk dat je regelmatig je gezicht laat zien op bijeenkomsten en gemeentelijke overleggen. Als voorzitter neem je het voortouw. Dat hoort er nu eenmaal bij. Ik zit in de positie dat ik redelijk goed mijn eigen tijd kan indelen. Dat maakt meedoen dan gemakkelijker.’ Hoewel Langelo een klein dorp is, kent het een hechte gemeenschap, die elkaar bij vergaderingen en feestelijkheden vaak treft. Er zijn 95 brievenbussen en er wonen iets meer dan 250 mensen. Vergrijzing komt ook in Langelo voor en dat heeft zijn weerslag op het dorp. ‘Het bestuur van ‘Stichting De School” is voornemens om te stoppen en hoe het verder gaat met café Bralts is ook ongewis. Voor ons dorp blijft een accommodatie voor het verenigingsleven van belang. Als het café voor het dorp kan worden behouden dan zijn we daar erg blij mee,’ zegt Hennie Lutjes. Zelf beleeft ze nog steeds veel plezier aan de jaarlijkse 55+ reis. ‘Een soort van reünie waar oudere en oud-Langeloërs elkaar treffen. Ook de contacten met de NAM zijn in haar ogen altijd soepel verlopen. ‘Dat overleg verliep altijd in buitengewoon goede sfeer”. Daarnaast investeert de NAM ook in het dorp. Zo werd er vorig jaar een flinke bijdrage aan het dorpsfeest geschonken. Enige discussie was er afgelopen jaar over het vreugdevuur rondom oud-en-nieuw in het dorp. ‘Hier is door ons bestuur in samenwerking met anderen stevige aandacht aan geschonken. Het vreugdevuur is dit jaar op een andere locatie gehouden en de jongens die dat hebben gedaan verdienen hiervoor dan ook een compliment. We zijn er heel blij mee,’ laat Hennie Lutjes tevreden weten. Andere kwesties zijn er ook. Zo is men als belangenvereniging samen aan de slag met andere belangenorganisaties in de gemeente Noordenveld om het fietspad in de donkere uren veiliger te maken. Ook wil men in het dorp het speeltuintje nabij het fietspad naar de NAM locatie behouden. Hennie Lutjes kenschetst zichzelf als een betrokken bestuurder die midden in de dorpsgemeenschap staat.

Vorig jaar werd het dorpsfeest gehouden. Een prachtig opgezet feest dat in een vreselijke mineur eindigde toen bekend werd dat een baby uit het dorp tijdens de festiviteiten was overleden. ‘We waren gelijk in shock. Het voelde als een ramp en het heeft iedereen verschrikkelijk geraakt. We leven vreselijk mee met het verdriet van het jonge echtpaar.’ Enige frustratie is er ook. Vooral richting de betrokkenheid van college en raadsleden. ‘Zo hadden wij bij de opening van ons dorpsfeest alle raadsleden uitgenodigd voor een informele borrel. Er was net een nieuw college en een nieuwe raad. Een prima manier om eens kennis te maken met Langelo, zo dachten wij als bestuur. Zegge en schrijve twee wethouders en 1 raadslid namen de moeite om te komen. Men meldde zich zelfs niet af. Wij zijn als bestuur bezig met het welzijn in het dorp en we doen dingen waarvan wij denken dat ze goed zijn. We zitten er niet voor ons zelf. Dan mag je toch ook van de politiek verwachten dat zij eens wat van zich laten horen. Dit vond ik voor hen een gemiste kans. En ook: na het plotseling stopzetten van het dorpsfeest hebben we geen enkele reactie gehad. Nog van de raad nog van het college. Een beetje meer betrokkenheid met onze samenleving mag toch wel worden verwacht?’ Bij de pakken neerzitten ligt niet in de aard van Hennie Lutjes. ‘Ik zit in het bestuur van de Historische Vereniging Roden, doe mee aan activiteiten rondom het Scheepstrakabinet en ben actief bij de Paiser Hopsingers. Al met al zit ik de komende tijd zeker niet stil.’