‘De deelnemers zullen ons vaak vervloekt hebben’

Bijna twee decennia puzzelpret dankzij Dick en Jan

RODEN – De oriënteringsrit is één van de weinige activiteiten op de traditionele Rodermarkt-agenda die gewoon doorgaat. Al bijna twintig jaar wordt de rit uitgezet door Jan Kemkers en Dick Bathoorn. Twee Roners met een voorliefde voor puzzeltochten en bovenal twee mannen met een leuk verknipte geest. Een rondje langs de route voor de komende oriënteringsrit leert dat de deelnemers ook dit jaar weer een leuke en bij vlagen bizarre tocht tegemoet zullen zien.

Het is de vrijdag voordat de Rodermarktfeestweek officieel zou worden afgetrapt. Van Rodermarktkriebels geen sprake dit jaar, van oriënteringskriebels des te meer. Als Jan en Dick samen in de auto stappen om de route nog eens bij langs te lopen, stijgt er een haast kinderlijk enthousiasme op. ‘We zijn al een aantal maanden bezig met de oriënteringsrit’, vertelt Jan. ‘Zoiets begint normaal gesproken in juni. Dan evalueren we nog even de voorgaande editie. Waar lagen de knelpunten, wat kan er beter? Daarna maken we een conceptroute. Hierin hebben we de vele grappen nog niet meegenomen. Als de route klopt, gaan we daar mee bezig. Dan bedenken we de grappen en de kwinkslagen.’

Daarbij is het zaak dat de raadsels niet té moeilijk zijn. Dick remt Jan daar soms nog in. ‘Het moet niet te moeilijk zijn, vind ik. Iedereen moet kunnen finishen, gezelligheid staat voorop. Jan staat daar anders in’, zegt Dick. ‘Wat hem betreft heb je gewoon pech als je iets niet begrijpt.’ Jan: ‘Dan moeten ze het maar snappen!’

Misschien dat Jan de deelnemers soms een iets te hoog niveau toedichten, omdat hij zelf een zeer verdienstelijke deelnemer was aan tal van tochten. Zo is hij nog eens Nederlands Kampioen geworden. ‘En bij een tocht rondom Emmen won ik ooit een half varken. Dat was in die tijd een beste prijs, maar mijn teamgenoot wilde geen half varken in de auto mee naar huis. Toen zijn we met honderd gulden teruggekomen.’

Volgens Dick gaat er een bijzondere wereld schuil achter verscheidene oriënteringsritten. ‘Vroeger was het nog veel groter, maar tegenwoordig worden er nog steeds competities gehouden. Ik  weet nog dat ik met mijn helaas overleden oom Bert in de wintermaanden vaak meedeed aan de oriënteringsritten. Dat was altijd heel gezellig.’

Gezien hun ruime ervaring met oriënteringsritten, is het niet verwonderlijk dat Jan en Dick elkaar vonden in de organisatie. Jan nam in 2002 het stokje over van Harm Hingstman, die het tot dan toe altijd organiseerde. De bokaal draagt nog steeds zijn naam. ‘Een jaar later kwam ik erbij vanuit Volksvermaken’, zegt Dick. ‘Ik zet wel meer oriënteringsritten uit. Met Jan vorm ik een goed duo. Ik rem hem soms af, vanuit de gedachte dat alle teams moeten kunnen finishen. Ja, we hebben regelmatig discussies. Hoort ook bij de voorpret.’

Het zijn vooral de grappen en kwinkslagen waar het duo de meeste lol over heeft. ‘We doen dit al zo’n lange tijd met elkaar, dat we elkaar hier goed in aanvoelen. Maar we hebben ook een bepaalde huisstijl. Sommige deelnemers hebben ons sneller door dan anderen, dat komt ook omdat we een bepaalde huisstijl hebben’, zegt Jan. ‘We moeten daarom uitkijken dat we niet in onze eigen val trappen en mensen ons door beginnen te krijgen.’

Jaarlijks gaan er zo’n tachtig à negentig bordjes de grond in om de deelnemers de juiste kant op te sturen. Toch wilden deelnemers nog wel eens verdwalen tijdens de tochten. ‘Er deden eens vrienden van me mee, die op den duur in Zuidlaren zaten. Ja, toen zaten ze toch wel een heel eind uit de richting’, zegt Dick. ‘Maar weet je wat het is? Mensen worden achterdochtig. Als ze vaker hebben meegedaan, denken ze: zullen ze dat nou echt bedoelen, of nemen ze ons in de maling? Dan komt het voor dat er verkeerde keuzes worden gemaakt. Dat is ook wel weer de charme ervan.’

Tijdens de route zijn Jan en Dick in gevallen van grote twijfel telefonisch te bereiken. Dick zelf vervult de rol als bezemwagen, zoals hij ook bij menig wielerevenement in de regio doet. ‘Ik heb wel eens gehad dat ik richting Peize reed en drie auto’s mijn kant op zag komen. Hoe krijgen ze dat nou weer voor elkaar, dacht ik toen.’

Het valt niet mee om ieder jaar weer een nieuwe tocht met nieuwe grappen te maken. ‘Ik vond het dit jaar best lastig’, geeft Jan toe. ‘Maar we hebben weer een mooie route bedacht met hele leuke grappen. Het is weer gelukt.’

Omdat ook de oriënteringsrit zich aan andere richtlijnen dan te doen gebruikelijk heeft te houden, vertrekt de rit dit jaar niet vanaf café Het Hart van Lieveren. In plaats daarvan is de start tegenover het evenemententerrein op maandag 21 september. Er kunnen maximaal 120 auto’s deelnemen aan de rit en zij zullen in tijdsvensters worden ingedeeld. Onderweg zijn er geen bemande controles en de uitslag kan via een livestream gevolgd worden. Aanmelden voor de rit kan via www.volksvermaken.nl.