Veenhuizer Boeren: Willyande Smeenk

‘Hier staat de koe en hier de vla, kortere lijntjes zijn er niet’

Op een schitterend plekje midden in de natuur van Makkinga staat de boerderij van Willyande en Gerben Smeenk. Op Melkveebedrijf De Oolde Hof zie je wat je het allerliefst ziet: tevreden koeien. Koeien die er gezond uitzien, beschikken over een glanzende vacht en zichtbaar prettig in hun vel zitten. Dat is waar het om draait bij De Oolde Hof. Het welzijn van de Anneliesjes, Rinekes en de Grada’s staat voorop. De honderdvijfenvijftig melkkoeien van de melkveehouderij leveren zo’n 1.6 miljoen liter melk per jaar. De Oolde Hof is één van de veertien Veenhuizer Boeren die haar zuivel aanbiedt via Veenhuizerboeren.nl. ‘Ik zeg weleens: kortere lijntjes zijn er eigenlijk niet; hier staat de koe en hier de vla. Daar zit nog geen honderd meter tussen.’

De ouders van Gerben hadden een melkveehouderij in de Achterhoek. Op een plek waar de stukken land behoorlijk ver uit elkaar lagen. De aantrekkelijke verkaveling deed hen besluiten om in 1993 naar Makkinga te verkassen. Willyande ontmoette haar boer in Dronten, waar ze beiden een agrarische opleiding volgden. ‘Ik wilde ‘iets’ in de agrarische sector doen. Gerben had een strakker omlijnd plan: tien jaar iets anders doen, buiten de deur, en op zijn dertigste boer worden. Dat is gelukt. Het leven is groter dan een boerenerf, is zijn motto. Nog steeds. En dat kan ook, maar je moet het wel organiseren. Een boerderij is prachtig, je werkt met levende dieren, midden in de natuur en je hebt vrijheid. Aan de andere kant sta je 24/7 in dienst van de boerderij. Wat dat betreft hebben we geluk met Gertjan. Hij komt uit het dorp Oosterwolde en is al tien jaar bij ons. Sinds januari is hij toegetreden tot het maatschap. Hij vindt het boerenleven fantastisch.’

Zoals algemeen bekend is, is een boer altijd bezig. Willyande neemt ons mee op een gewone werkdag die standaard tussen zes uur en half zeven begint. ‘Onze koeien worden gemolken met 3 melkrobots van De Laval. Die melk leveren we aan Friesland Campina. Het eerste dat we doen is de controle op de computer: hebben ze zich op tijd gemeld bij de robot? Hebben ze voldoende bewogen, herkauwd en genoeg melk gegeven? Al die informatie lezen we uit via de activiteitenhalsband die de koeien om hun hals dragen. De meeste koeien lopen zelf naar de melkrobot, maar we hebben er altijd een paar tuttebellen bij die we op moeten halen. Na de controles maken we de stallen en de boxen schoon en doen we de voederronde. Tussen 8 en 9 uur zijn we klaar, dan gaan we ontbijten.’ Daarna is er tijd voor andere werkzaamheden. Gerben runt samen met Gertjan de boerderij, Willyande is verantwoordelijk voor de boekhouding van de melkveehouderij én ze maakt haar eigen zuivel dat ze aan huis verkoopt en sinds kort ook via veenhuizerboeren.nl. Wat vorig jaar begon met een pannetje op het vuur is inmiddels uitgegroeid tot een behoorlijk assortiment vla, pudding, yoghurt en karnemelk. ‘Ik wilde iets maken van onze eigen melk. Iets wat ik zelf lekker vind, vanillevla. Ik deelde het uit aan vrienden en bekenden en vroeg wat ze ervan vonden. Zo is het begonnen. Het ging zo goed, dat ik inmiddels mijn eigen zuivelruimte heb met een pasteur van 100 liter. Ik ben er elke dag mee bezig. Mensen kunnen voor dinsdag 12 uur hun bestelling doorgeven en zaterdag vanaf 10 uur staat het klaar. We hebben een vast assortiment en een klein assortiment op = op. Dat zijn wisselende producten, fruityoghurt of hangop bijvoorbeeld.’

Ambacht

Toen Willyande hoorde van het Veenhuizer Boeren concept was ze meteen enthousiast. ‘Het is lokaal, dichtbij. Je weet wat je eet. Alle boeren zitten binnen een straal van twintig kilometer rond Veenhuizen. Ik vind het leuk dat je op zo’n manier de boeren bij elkaar kunt brengen. Er zit een stuk ambacht in. En het voordeel is dat ik zelf kan bepalen wat ik voor een liter melk wil hebben. Rondom het binnenplein achter de boerderij staan de koeien in open stallen tevreden te genieten van een mengsel van gras, mais, kuil en krachtvoer. Onze koeien hebben weidegang, maar wanneer ze naar buiten gaan bepalen ze zelf. Vandaag vinden ze de zon te warm en zoeken ze een plekje in de stal, weet Willyande. ‘Maar ook bij een spat regen komen ze naar binnen hoor, hebben ze echt een hekel aan’, vertelt de boerin terwijl we een rondleiding door de stallen krijgen. De koeien glimmen als zeehonden. Nummer 82 schuift haar derriere even onder een koeborstel die volautomatisch ronddraait. 148 kijkt toe en drukt vervolgens haar kop eronder. ‘We zijn altijd bezig  met het optimaliseren van de stallen. Wat kunnen we doen zodat de koeien zich zo prettig mogelijk voelen? Zo hebben we grote ventilatoren opgehangen, dat vinden ze fijn. Als een koe prettig in haar vel zit, zie je dat terug in de melkproductie.’ Aan de rand van het weiland ligt de ‘welness-stal’. Een strostal waar je als koe beschikt over een schitterend uitzicht over de landerijen en even verlost bent van je vriendinnen. ‘Dit zijn o.a. de koeien die net afgekalfd zijn of koeien die om wat voor reden ook even extra aandacht nodig hebben. Hier kunnen ze in een klein groepje even rustig bijkomen, afgezonderd van de kudde.’