Natalie Straatman neemt afscheid van De Winsinghhof

´Ik krijg terug van artiesten dat het niveau van het publiek en de techniek heel hoog is´

RODEN – De Winsinghhof moet op zoek naar een nieuwe directeur/programmeur. Per 1 oktober vertrekt Natalie Straatman namelijk naar Schouwburg Ogterop in Meppel, waar zij het interim-duo Loek Buys en Dorien van de Laak opvolgt.
‘Persoonlijk vind ik het wel wat vroeg om al na drie-en-een-half jaar weg te gaan,’ zegt Straatman. ‘Ik had niet het gevoel dat ik al weg moest, maar dit soort kansen krijg je niet vaak.’ Vorig jaar solliciteerde ze al naar de functie, maar zowel voor Straatman als voor Schouwburg Ogterop was de timing destijds slecht. De coronapandemie was net uitgebarsten en er was nog veel onzekerheid rondom de vernieuwbouw in Meppel. ‘Ze hebben er toen voor gekozen om langer met de interim-directie te werken, zodat de dossiers voor de vernieuwbouw verder waren afgerond.’ Inmiddels is er meer duidelijkheid. Op 18 juni besloot de gemeenteraad definitief dat het theater wordt vernieuwd. Ook bij De Winsinghhof is alles weer op orde na de coronacrisis. ‘Ik ga nu met een beter gevoel weg.’
Straatman kwam drie-en-een-half jaar geleden binnen in een turbulente tijd, waarin De Winsinghhof van Museum Havezate Mensinge werd gescheiden en het theater technisch failliet was. ‘Toen ik voor de eerste keer binnenkwam was het een bende in het gebouw. Zowel het gebouw als de mensen hadden zorg, liefde en aandacht nodig,’ aldus Straatman. ‘Ik wilde de mensen weer het gevoel geven dat zij een avondje uit waren en zich even geen zorgen hoefden te maken.’
In het verleden werden met veel enthousiasme evenementen georganiseerd, maar dat kostte veel geld. ‘Ik heb de keuze gemaakt om vast te houden aan het hoofddoel, namelijk theater en cinema,’ geeft Straatman aan. ‘Het is onze taak als organisatie om te kijken wat financieel wel en niet haalbaar is.´
Natuurlijk is de theaterdirecteur er hartstikke trots op dat het is gelukt om Youp van ’t Hek naar Roden te halen. ‘Dat is een boost om Roden op de kaart te zetten.’ Waar ze echter vooral trots op is, is dat het de afgelopen jaren is gelukt om het vertrouwen te herstellen en de rust te bewaren.
Daarbij speelden ook de vrijwilligers een belangrijke rol. ‘Zij zijn de ogen en oren in het dorp. Daardoor horen ze dingen die medewerkers niet horen.’ Vragen die leven bij het publiek gaan bijvoorbeeld over de beperkte openingstijden. ‘Wij hebben een heel klein team, waardoor wij niet altijd telefonisch bereikbaar zijn,’ zegt Straatman. ‘Dat zal zo blijven, maar het is wel belangrijk om daar duidelijk over te communiceren.’ Dat kleine team zet wel dezelfde prestatie neer als ieder ander professionele theater, aldus Straatman. ´Of mensen nu een kaartje bestellen bij de Oosterpoort of bij ons, ze verwachten hetzelfde. Dat doet mijn team zo goed. Ze zijn van alle markten thuis en gunnen elkaar ook iets.´ Wie volgens Straatman extra aandacht verdient is Jessica Oenema, de vrijwilligerscoördinator van De Winsinghhof: ‘Ze is de jongste, maar is als een moeder voor iedereen. Daardoor blijven vrijwilligers ook.´
Wat De Winsighhof zo bijzonder maakt, is volgens Straatman de laagdrempeligheid. ´Er is geen afstand, waardoor publiek en artiest echt mengen met elkaar. Daardoor is het publiek ook meer geneigd om een mening te geven,´ aldus Straatman. ´Ik krijg terug van artiesten dat het niveau van het publiek en de techniek heel hoog is.´ Als verbeterpunt ziet zij de zichtbaarheid van het theater vanaf de straat. ´Die is ronduit slecht. Je ziet ons het beste ´s avonds als de deuren open gaan en de lampjes aan gaan. Daar moet de gemeente echt iets aan doen.´ Straatman opperde het idee om een grote W te projecteren op het dak, maar kreeg nul op het rekest. ´Er wordt snel gezegd: het is een monument, maar je moet die trots ook uitdragen. Zet bijvoorbeeld van die ANWB-bordjes neer die verwijzen naar de mooie plekken in Roden, zoals Mensinge, Scheepstra en het theater.’
Punt van zorg voor de toekomst is bovendien de loon-en prijsindex. De kosten van verzekeringen, gas en licht zijn dusdanig gestegen, dat Straatman op den duur problemen voorspelt. ‘De huidige indexering zal dan uiteindelijk niet voldoen. Daar valt niet tegen te bezuinigen, want we doen al geen rare dingen. Dit is iets waar de raadspartijen ook over na moeten denken na de verkiezingen van volgend jaar.’ Op dit moment doet Straatman er nog alles aan om De Winsinghhof te verduurzamen. De zaalverlichting wordt vervangen door ledlampen voordat de zaal weer open gaat en zij probeert een luchtgordijn te installeren voor meer comfort, zonder dat er meer gas gestookt wordt. ‘De kosten zitten in de verwarming,’ aldus Straatman. ‘Het is een monument, met hoge plafonds en enkel glas.’
Zij hoopt dat de nieuwe directeur van De Winsinghhof de sfeer en ambiance van het theater weet vast te houden en het vertrouwen en de rust, die de afgelopen jaren zo zorgvuldig zijn opgebouwd, bewaart. ‘Voor acute verandering is de organisatie te kwetsbaar,’ meent Straatman. ‘Dat zou mensen doen schrikken.’
Zelf heeft zij zin in de uitdaging die haar in Meppel te wachten staat. ‘De plannen voor de vernieuwbouw zijn nog niet definitief, ik kan nog meedenken. Het is onze plicht om na te denken over de toekomst, over ons graf heen.’ Daarbij gaat het niet om wat iemand mooi of leuk vind, maar om wat er past qua architectuur. Daar moet volgens Straatman rekening mee worden gehouden. ‘Meppel heeft al een heel goede basis, dus dat zit wel goed.’ Helemaal definitief zal het afscheid na 1 oktober voor Straatman overigens niet zijn. ‘De Winsinghhof verdwijnt niet uit beeld,’ zegt zij. ‘Want ik blijf voorzitter van de Noordelijke theaters en de samenwerking blijft.’