‘Ik doe het voor mijzelf, niet voor een markt of om beroemd te worden’

Afbeelding
kleintje cultuur

RODEN – Kunstenaar wil Gerrit Guldenhemel zichzelf niet noemen. Hij vindt dat namelijk maar een pretentieus woord. Volgens hem is iedereen die iets creëert een kunstenaar, ook iemand die buikdanst of lekker kookt. ‘Dat is allemaal een vorm van kunst,’ zegt hij. ‘Je moet het zien als een experiment.’ Het scheppen, dat staat dan ook centraal in alles wat Guldenhemel doet, of het nu gaat om schilderen, beeldhouwen, muziek maken of schrijven. ‘Ik doe het voor mijzelf, niet voor een markt of om beroemd te worden.’


De in Vries geboren Guldenhemel wist al vroeg dat hij wilde schilderen. Hij groeide op in Tynaarlo, dat toen nog een boerensamenleving was waar nog maar één tractor was en paard en wagen heel gewoon waren. ‘De opa van een vriendje was kunstschilder,’ vertelt hij. ‘Toen ben ik begonnen met heel veel tekenen.’ Hij rondde eerst een andere opleiding af, voordat hij op zijn 21ste naar kunstacademie Minerva in Groningen ging. Daar volgde hij weliswaar de opleiding voor publiciteitsvormgeving, maar in de praktijk maakte hij na zijn studie vooral vrij werk.


Guldenhemel is een echte Drent, die zich verwant voelt met de hunebedbouwers. ‘Drenten hebben een hart dat 5000 jaar oud is,’ zegt hij. ‘Ik voel gewoon dat mijn voorouder een hunebedbouwer was. Die leefden ongeveer 3000 jaar voor Christus. Als je dan terug gaat rekenen blijkt dat we nu ongeveer 220 generaties verder zijn. Dat is helemaal niet zo veel als je zou denken.’ Die verwantschap met de Drentse geschiedenis is terug te zien in Guldenhemels schilderijen,  die weliswaar abstract lijken, maar waarin hunebedden, Drentse houtwallen en zwaluwverbindingen zijn verwerkt. Een kleurrijk lijnenspel is het resultaat. ‘Zodra ik balans heb, probeer ik die weer te verstoren,’ aldus Guldenhemel. ‘Dissonanten maken het werk mooi. Ik wil dat iemand die ernaar kijk er in weg kan dromen.’ Vaak ontstaat er spontaan iets in zijn werk. ‘Zulke organische structuren zie je in de natuur ook heel veel,’ geeft Guldenhemel aan. Houtwallen zijn een terugkerend thema in zijn werk. Hij schilderde ze al lang voordat hij anderhalf jaar geleden in Roden kwam wonen, waar hij – toevallig of niet – uitkijkt op zo’n zelfde houtwal.


Behalve abstracte werken maakt Guldenhemel ook realistischer werk. Zo staan in de hal van zijn huis twee bronzen paarden van zijn hand en maakt hij ook portretten. Onder andere Hillary Clinton, Jimi Hendrix en Keith Richards, maar ook premier Rutte en ex-minister Ivo Opstelten werden door hem getekend. Daarnaast schreef hij de romans Naaktschilder en Lot! en ontwierp hij en passant in het verleden ook nog meubels. Die waren in het verleden zelfs te zien tijdens de Salone del Mobile, de meubelbeurs in Milaan. ‘Ik maak eigenlijk altijd dingen voor eigen behoeften. Dat kan van alles zijn. Bij een stoel of bank heb je natuurlijk wel bepaalde randvoorwaarden, maar ik kan wel maken wat ik zelf wil. Het gaat mij om het creëren en het scheppen.’


Met de toekomst is Guldenhemel nog niet echt bezig. Hij heeft de afgelopen periode gezondheidsproblemen gekend, maar is nu aan de beterende hand. In de tuin van zijn huis staat een schuurtje, waar hij op uitkijkt vanaf de bank. ‘Ik ben wel van plan om daar een atelier te maken om in te gaan werken. Ik moet de hele dag iets doen.’ Meer informatie over het werk van Gerrit Guldenhemel is te vinden op zijn website www.guldenhemel.nl.

UIT DE KRANT