PEIZE – Geboren in Winschoten, groot geworden in Noordhorn, maar de liefde bracht haar naar Peize. Rianne Mensinga, ze is inmiddels bij velen bekend als één van de volksvermakers. Na 23 jaar is het tijd om het stokje door te geven. ‘Het is tijd voor nieuwe mensen en nieuwe ideeën’, aldus Rianne.
Ze was nog maar 17 toen ze haar Albert tegenkwam bij de autocross in Zuidhorn. Ze konden samen een huis krijgen in Noordhorn, maar de piepkleine slaapkamer weerhield ze ervan. ‘De enige manier om in het tweepersoonsbed te komen was er aan de achterkant in te duiken’, lacht Rianne. In Peize, daar waar Albert was opgegroeid, kwam even later een huis beschikbaar. ‘Ik wist niet eens waar het lag, maar wilde er wel naartoe. En, ik voelde me er meteen thuis’, zijn haar woorden. 35 jaar woonden ze op dezelfde plek, waar ze twee jongens grootbrachten. Tot een paar jaar geleden het daalders plekje aan de Kerkstraat vrijkwam. ‘We dachten dat het niet voor ons was weggelegd. Maar het lukte, iets kleiner en ook nog eens vrijstaand.’ Hier hopen ze samen oud te worden. Daarbij staat de aanbouw van een slaapkamer beneden nog op de planning.
Voordat ze kinderen kreeg werkte Rianne in de kleding en in de horeca. Ze koos er heel bewust voor om te stoppen toen de jongens kwamen. ‘Dat kon toen nog, thuis zijn voor de kinderen en rondkomen van één salaris.’ Tot er een baan op de klantenservice bij de Vrijbuiter op haar pad komt. En ze daarna, bij de herstart, tegenwoordig de Kampeerhal, als hoofdkassière aan de slag mag. Eerst 4 dagen, maar tegenwoordig vindt ze 3 dagen ook voldoende. ‘Een heerlijke baan’, vindt ze, ‘mensen zijn altijd vrolijk als ze op pad zijn om hun kampeergerei aan te schaffen.’ Ze heeft veel jonge collega’s die veel met haar delen. ‘Als ik langs loop is het vaak, ‘hé moeders’, daar geniet ik van.’
Ondertussen werd ze ook gevraagd bij de Vereniging Volksvermaken. Dat deden ze 23 jaar geleden heel slim. Ze wilden eigenlijk haar man vragen, maar wisten dat als ze Rianne zouden binnenhalen, ze Albert erbij kregen. Ze begon met een stagejaar in de club van alleen mannen. ‘Het was namelijk best een beetje griezelig voor ze. Hoe zou dat uitpakken, een vrouw erbij?’ Inmiddels is ze de langstzittende in een groep waar ondanks de nodige wisselingen, het hechte gevoel altijd stand heeft gehouden. Jarenlang was Rianne marktmeester. ‘Elk jaar vanaf januari was ik bezig met het leggen van contacten met standhouders. En tegenwoordig, vooral na corona, zijn veel marktmensen gestopt met hun kraam. Daarmee wordt het steeds lastiger om de markt vol te krijgen.’
Wat haar in al die jaren het meest is bijgebleven is niet een specifieke activiteit. ‘Nee, het is het bokje staan voor elkaar. Dat heb ik altijd enorm gewaardeerd.’ In een periode dat het even niet ging of als je het druk had, werd het onderling geregeld. ‘Het werd gewoon van je overgenomen, zo fijn.’
Ze herinnert zich ook het eerste evenement op het feestterrein, in coronatijd, met vier personen om een tafeltje. Nu geniet ze van wat er allemaal samenkomt op het evenemententerrein. ‘Met afgelopen jaar een fantastische publiekstrekker, waar mensen van heinde en ver op afkwamen. Fantastisch (Marco Schuitmaker).’
Wie denkt dat Rianne met het stoppen als volksvermaker in de ruststand komt, heeft het mis. In haar vrije tijd blijft ze te vinden op het podium. Bij de toneelvereniging geniet ze al vanaf haar eerste stappen in het dorp van het spelen van diverse rollen. Het is typisch Rianne. ‘Ik ben trouw. Als ik ergens voor ga, zijn ze niet zomaar van mij af. Ik weet wat ik leuk vind en daar ga ik dan volledig voor. Vraag je een ander mij te typeren? Dan zeggen ze vast ook dat ik te vertrouwen ben’, aldus Rianne.
Ze voelt zich gelukkig in het gemoedelijke Peize, maar krijgt dat gevoel helemaal over zich als haar kinderen gelukkig zijn. ‘Gelukkig zijn begint daar, maar ook door te genieten en lief te zijn voor elkaar.’ Het gevoel wat ze zeker mocht ervaren bij de afgelopen Zomerfeesten in Peize, daar waar alles en iedereen zo mooi met elkaar mocht mengen.
