Puur Natuur
In mei en juni worden de meeste reekalveren geboren. Ik zie de laatste weken het aantal (close-up) foto’s van reekalfjes op social media toenemen. Vaak met lieve, vertederende verkleinwoordjes in de tekst als knuffeltje, liefje, poepie, schatje etc. En dat zijn ze ook. Zeer vertederend, liggend in het gras of wankel balancerend op hun pootjes. Super kwetsbaar en vaak nog maar enkele dagen oud.
Insluipers in de kraamkamer
Ik hoop bij elke foto, dat de maker ervan zo wijs was om de kalfjes met rust te laten, afstand te bewaren en het kalfje niet aan te raken. Reekalfjes worden door de moeder op een schuilplaats achtergelaten bijvoorbeeld om zelf te gaan eten. Ze komt later terug om te zogen. Het kalf drukt zich tegen de grond en wacht daar op de moeder. De reegeit is vrijwel altijd in de buurt. Blijf daarom uit de buurt van een reekalf als je er een ziet. Gelukkig zie steeds vaker oproepen om de kalfjes met rust te laten. Ook als reactie bij de foto’s op het internet.
Als je een reekalf vindt, breng je eigenlijk een bezoek aan de kraamkamer van het reeëngezin. Een onaangekondigd kraambezoek. Ik vraag me ineens af hoe ik dat destijds zou hebben gevonden, onaangekondigd kraambezoek. Wij planden kraambezoeken om niet de hele dag mensen te ontvangen en in alle rust van je kind te genieten. Onaangekondigd bezoek komt vaak niet gelegen. De kleine moet net gaan slapen of je stond op het punt de fles te geven.
Zou moeder ree er ook zo denken? Wie staat daar naast mijn kalfje? Wat doet hij/zij in onze kraamkamer? Waarom blijven ze niet op het wandelpad zodat mijn kalfje rustig kan slapen en ik kan zogen? Zou een ree zo denken? Geen idee.
Natuurlijk kun je in het veld onverwacht een reekalf tegenkomen. Ik zie ze ook. Onwennig waggelend naast moeder in het veld. Maar bij een aantal foto’s vraag ik me af, wat deed jij daar als fotograaf? Ik ben zelf natuurfotograaf en weet hoe graag je de natuur wilt vastleggen. Maar ik weet ook hoe vaak mensen ‘de natuur’ vastleggen op plekken waar dat niet gewenst is. Een klein stukje het veld in om die mooie orchidee te fotograferen. Een volgende passant ziet voetstappen en denkt… Hé daar is vast iets te zien en gaat ook kijken. Zo ontstaan overal ‘paden’ in het veld, die er niet horen te liggen.
Daarom hangen beheerders teksten op als ‘welkom in de kraamkamer van de natuur’. Bezoek is welkom maar besef goed dat in het voorjaar veel jongen worden geboren. Bij vogels, reptielen, amfibieën, zoogdieren etc. Eigenlijk zeggen de beheerders ‘blijf op de paden en laat de natuur met rust’. Dan kunnen dieren op hun eigen terrein hun jongen grootbrengen.
Ga je van de paden af, dan ben je een soort insluiper in ‘de kraamkamer’ van de natuur. Terug naar je eigen kraamervaringen. Je geniet van je pasgeboren kind. Er staat ineens onaangekondigd, een onbekend bezoek voor je. De achterdeur bleek nog open te staan. Na een foto en enkele lieve woordjes richting je kind, scharrelt het bezoek nog even door de rest van je huis om vervolgens weer te vertrekken. Geen prettig idee. Natuurlijk weet ik wel dat reeën geen mensen zijn en hoogstwaarschijnlijk intuïtief reageren. De veilige schuilplaats is ontdekt, dus zal ze op zoek moeten naar een nieuwe schuilplaats voor het kalf.
Daarom ondersteun ik van harte acties als ‘welkom in de kraamkamer van de natuur’. Wees geen insluiper. Blijf op de paden en hou je hond aan de lijn. Een reekalf is vertederend maar super kwetsbaar. Geef ze de kans om groot te worden.
Mei 2021 Andre Brasse