“Ik wil doelpunten maken en feest vieren met de supporters”
GRONINGEN – Een watertje onder de Martinitoren. Een grote glimlach op het gezicht. De Euroborg op fietsafstand. Romano Postema is weer thuis en is daar dolgelukkig mee. Limburg heeft hem geen goed gedaan. Het had een tijd moeten worden van veel doelpunten en minuten om zich zo te ontwikkelen en klaar te zijn voor het grote werk in de Euroborg. Maar zijn verblijf bij Roda JC werd een grote teleurstelling. Desondanks denkt Postema klaar te zijn om FC Groningen aan doelpunten te helpen op weg naar de Eredivisie.
Eerst nog even terug – zij het met tegenzin – naar het verre zuiden. Het begon allemaal nog aardig. ‘Ik stond in de basis en speelde alles. Dat was wel op een positie waar ik eigenlijk niet thuis hoor. Op ’10’ en dan ook echt spelen als tien. Onder Buijs speelde ik op papier ook wel eens op die plek, maar dan had ik de vrijheid om naast en rondom de diepste spits te spelen. Bij Roda moest ik echt achter de spits spelen. Daar kom ik natuurlijk niet echt in mijn kracht. De toenmalige trainer Streppel stelde mij altijd op, maar die vertrok tijdens de winterstop. Edwin de Graaf kwam en wilde anders spelen. Daarbij kon hij mij niet gebruiken als basisspeler. Dat ik niet op ’10’ zou spelen dat zou ik snappen, maar ik had graag eens de kans gehad in de spits.’
Geen Martinitoren en Euroborg in de buurt. Geen familie en vrienden, geen vriendin die even gemakkelijk langs kan komen. Postema had het er al moeilijk mee tijdens de periode als basisspeler, maar toen het uitzicht op de wedstrijd ook nog eens wegviel, voelde de Stadjer zich pas echt diep ongelukkig. Zo erg zelfs dat hij Mark-Jan Fledderus belde om te vragen of hij niet terug kon komen naar FC Groningen. De ‘Trots van het Noorden’ had immers nogal wat problemen in de voorhoede. De toenmalig technisch directeur wees het verzoek af. Postema was niet nodig. En zo kwijnde de spits weg op de bank in het verre Limburg in afwachting van zijn verdere toekomst. Het telefoontje van directeur Wouter Gudde tegen het einde van het vorige seizoen doet de lach op zijn gezicht terugkeren. Postema wordt op de eerste training verwacht en mag gaan voor zijn kansen als spits in het eerste elftal. ‘Het beste nieuws in lange tijd. Ik was echt helemaal klaar in Limburg. Ik voelde me alleen, kreeg geen kans op de plek waar ik eigenlijk hoor te spelen en de trainingen waren verplichte nummers. Het was mijn tijd uitzitten.’
Eenzaam in Limburg
Terwijl Postema razend populair is bij de Groningse achterban, was er in Kerkrade geen enkele band met het publiek: ‘het stadion was meer dan half leeg en de mensen die er wel waren begonnen soms voor de rust al te fluiten. Daar waar de aanhang van Groningen de club onvoorwaardelijk steunt, was dat bij Roda anders. Ik begrijp dat echt niet. Dat was een onprettige ervaring. Nee, met die supporters had ik geen band.’
Hij zag dan ook enorm uit naar de hereniging met de eigen aanhang en het werd een groot succes. ‘De sfeer voor de eerste thuiswedstrijd tegen Jong Ajax met duizenden mensen die ons bij het stadion ontvingen was al geweldig. En dan de 2-0 scoren voor de Noordtribune. Dat zijn echt droommomenten waar ik weer kippenvel van krijg als ik eraan terug denk. Wát een aanhang hebben wij! Ik blijf nog altijd dromen van succes in de Euroborg. De druk is dit jaar gigantisch hoog, maar dat gaan we waarmaken.’
Postema hoopt op meer wedstrijden, meer goals en meer succes. ‘Net als onder mijn vorige trainer bij FC Groningen, Danny Buijs, krijg ik nu onder Lukkien ook een echte kans. Verrast was ik wel dat ik niet op de teamfoto mocht. Ik had lekker getraind. In de voorbereiding zat ik er ook prima in. Lukkien was desondanks tevreden en blijkbaar meende hij dat, gezien mijn basisplaatsen tot nog toe. En dat spelen met twee spitsen bevalt me wel, al moet het allemaal nog een stuk beter en moet ik ook weer snel eens scoren’, lacht Postema die met zijn onophoudelijke energie de aanhang steeds weer op de banken krijgt. ‘Samen met Van Veen zoals tegen Ajax vind ik een hele fijne manier van spelen. Wanneer ik in de basis blijf, moet het mij lukken om er een stuk of 15 te maken. Ik zal in ieder geval altijd mijn stinkende best doen om belangrijk te zijn voor FC Groningen. Er zijn veel seizoenskaarten verkocht. Het publiek staat nu alweer achter ons. Dat is zo’n fijn gevoel en maakt Groningen tot een hele mooie club die natuurlijk gewoon in de Eredivisie hoort te spelen. Dat moeten we met zijn allen realiseren. Er is een hoop gebeurt de afgelopen jaren. Er zijn mensen weggegaan en er staat een nieuwe trainer voor de groep. Ik heb het gevoel dat er nu echt een nieuwe start gemaakt is. Daar maak ik deel vanuit en daar ben ik trots op. Nu is het de tijd dat het publiek weer trots op ons kan zijn. De start tegen Ajax was prima, tegen Jong Utrecht slecht en tegen Willem II weer beter, al was het resultaat teleurstellend en had ik ook moeten scoren.’
De Grote Markt
Postema nipt aan zijn watertje en zijn blik glijdt over de Grote Markt. Zijn gedachten dwalen af naar 12 maart 2022. FC Groningen speelt in de beker tegen NEC. Tegen 10 man staan de Groningers met 3-2 achter. Postema valt in. Een half uur later stapt de Trots van het Noorden met een 4-3 overwinning van het veld. Invaller Postema scoort tweemaal en sleept de ploeg naar de volgende ronde. ‘Dat is mijn mooiste moment geweest in mijn carrière. Ik hoop dat er komend seizoen meer van dit soort momenten en van de ‘Ajaxmomenten’ komen. Samen met de supporters feest vieren. Hopelijk aan het einde van het seizoen ook op deze plaats met een hele grote beker in onze handen.’
