Elly Pries: ‘Je leeft niet alleen, je moet ook om een ander denken.’

RODERESCH – Ze kreeg het mee in haar opvoeding. ‘M’n ouders hadden 7 kinderen en van hen hoorde ik altijd: “Je leeft niet alleen, je moet ook om een ander denken.” Ze denkt dat dit de basis is geweest van het vele vrijwilligerswerk wat ze heeft gedaan en nog steeds doet. ‘En dat begon met oppassen, op de kinderen van m’n oudste broer’, lacht Elly Pries. Het vervolg zocht ze in jeugdclubs waar ze vaak de leiding kreeg. Dat is echt Elly, de boel aansturen, dat vindt ze leuk. ‘En me overal mee bemoeien.’

Maar voordat Elly verdere stappen ging zetten in het vrijwilligerswerk werd ze hoofdleidster in een clubhuis. Na de hbs wilde ze eigenlijk het onderwijs in, maar omdat de christelijke kweekschool te ver weg was van Eindhoven koos ze voor maatschappelijk werk in Baarn. ‘Daar kwam ik in aanraking met sociaal cultureel werk en daar leerde ik ook mijn man kennen. Van hem leerde ik hoe leuk zeilen is.’ Het was de tijd dat de banen voor het oprapen lagen en zeilen? Daar was geen betere plek voor dan in Friesland. Rinus en Elly vonden beiden een baan in Dokkum. ‘In het clubhuis moest ik wel beloven dat ik dat eerste jaar geen kinderen zou krijgen’, vertelt Elly, ‘maar na dat jaar kondigde onze dochter zich aan. Toen ben ik gestopt met werken.’ Vanwege verandering van werk van haar man werd er verhuisd naar Drenthe. Eerst naar Eelde, tot het kleine en schattige boerderijtje in Roderesch op hun pad kwam.

Elly bleef heel bewust thuis voor de kinderen. ‘We groeiden mee met de kinderen’, zegt ze. Zo waren er al peuterspeelzalen, maar niet in Roderesch. Binnen no time had zij dat in het dorp opgezet en met hulp van alle ouders zette zij haar schouders daar onder. Daarna kwam er een clubgebouw en daarvan was ze vele jaren voorzitter. Ze werd een erg verbindende factor in de kleine gemeenschap.

Toen de kinderen groter werden is Elly weer wat gaan werken. Dat was toen er een oproep werd gedaan voor vrijwilligers voor alfabetisering. Dat ontwikkelde zich zodanig dat het onderdeel werd van volwassenonderwijs. ‘Alfabetisering, voor mensen die kansen gemist hebben in het onderwijs of voor mensen die buiten de boot vallen en moeten functioneren in een maatschappij waarin lezen belangrijk is. Het resulteerde in groepen waarbij het idee ontstond om ook eens samen op stap te gaan. Eerst een weekendje en daarna een weekje kamperen. Een enorm succes, met de oprichting van een stichting tot gevolg, de Stichting d’Eruit. Na corona wordt dit binnenkort weer opgepakt, met een paar dagen Winterberg. ‘En ik ga gezellig weer mee’, zegt Elly.

Toen Elly ging studeren had ze eigenlijk ontwikkelingswerk in haar hoofd. ‘Waarom wil je weg’, zei haar man, ‘er is hier ook zoveel te doen.’ Het weerhield haar ervan om weg te gaan, maar zorgde er wel voor dat ze meehielp de Wereldwinkel op te zetten. En dat ze zich vervolgens aansloot bij de Ghana Werkgroep en de Roder Boekenmarkt. Bij de werkgroep deelt ze het voorzitterschap en in de boekenmarkt steekt ze al jaren veel energie. ‘Met een heel enthousiaste groep mensen en met een heel fantastisch resultaat. De helft van de opbrengst is namelijk voor de Ghana Werkgroep en daar hebben we al veel van kunnen realiseren in Ghana’, aldus Elly. ‘Volgend jaar bestaat de werkgroep 40 jaar en daar zal zeker extra aandacht aan worden besteed.’

Ook is ze met een groepje vrouwen actief bij ‘Hoera, we hebben er weer nieuwe lezers bij’. Ze lezen met kinderen thuis, maar ook op een aantal scholen in Noordenveld. Dit om bij jonge kinderen het plezier aan lezen te bevorderen.

Dat Elly een bezig bijtje is mag duidelijk zijn. Toch geniet ze ook thuis van alles wat groeit en bloeit in haar tuin. Ze houdt van buiten bezig zijn, maar ook van haar plekje in het voorste gedeelte van de verbouwde schuur achter in de tuin. ‘Elly’s Place, een heerlijk plekje om te zitten en te genieten.’

Wat Elly een gelukkige Noordenvelder maakt is dat heel veel van wat ze belangrijk vindt in het leven hier te vinden of te realiseren is. En dat alles wat je dagelijks nodig hebt, dichtbij is, overzichtelijk is en in de meeste gevallen ook nog per fiets te bereiken is. ‘Ook dat er in de loop der jaren van alles is bijgekomen, zoals bijvoorbeeld het leuke theatertje de Winsinghhof en de tentoonstellingsruimte K38, daar beleef ik ook veel plezier aan.’ Het ultieme ontspannen en gelukzalige gevoel vond ze altijd in zeilen en vindt ze nog steeds bij de jaarlijkse bezoeken aan het Oerol-festival op Terschelling.

Elly kreeg het van huis uit mee; leef niet alleen voor jezelf. Ze wil er graag mee afsluiten. ‘Mensen, laten we goed om ons heen kijken en om elkaar denken en behandel je medemens met respect!’