Cadeautjes voor mantelzorgers in Noordenveld

Jaarlijks worden mantelzorgers uit de gemeente Noordenveld bedankt voor hun onbaatzuchtige geweldige inzet voor een persoon die in hun naaste omgeving zorg en hulp nodig heeft. In De Brinkhof in Norg was er afgelopen vrijdagmiddag een bijeenkomst waarbij mantelzorgers een cadeautje kregen als blijk van waardering. Rondom de 80 mantelzorgers namen de gelegenheid te baat en kregen naast een mooie Goodiebag ook de kans om even bij een kop koffie of bekertje chocolademelk elkaar te spreken. 

Vaak wordt gedacht dat het alleen volwassenen of ouderen zijn die mantelzorgers zijn. Niets is minder waar. Ook veel jonge mantelzorgers waren deze middag aanwezig en kregen net als ieder andere een cadeaubon mee naar huis. De (on)genode gast sprak met enkele mantelzorgers en tekende hun verhaal op.

Samen met vader Hummel verzorgen zus en broer Jessica en Richard Hummel uit Roden hun moeder. ‘We zijn alle drie mantelzorger. Onze moeder heeft Astma, COPD en zit sinds drie jaar dag en nacht verbonden aan zuurstofapparaten. Ze moet overal bijgeholpen worden. We wonen gelukkig allemaal bij elkaar in de buurt, zodat we er voor elkaar kunnen zijn. Mijn broer en ik werken ook overdag, dus we moeten veel regelen. Het vergt soms een strakke planning om de zorg goed te kunnen organiseren.’

De heer Koopmans uit Norg haalt ook een presentje op. ‘Mijn vrouw is gevallen en die is op dit moment grotendeels invalide. Niet best allemaal, we hebben een bed in de kamer en wie weet moet er een traplift komen. Ik moet haar overal bij helpen, maar goed, dat is geen probleem. Ik ben opgegeven door mijn vrouw om hier een cadeautje te mogen halen. Ik vind het wel weer leuk om hier weer eens te zijn. Als medewerker van de gemeente Norg heb ik jarenlang in De Brinkhof gewerkt. Na mijn pensioen ben ik chauffeur geweest van de SON, het oudervervoer in Norg.’

Natuurlijk zijn de vrijwilligers van het Contactpunt Mantelzorg Noordenveld er ook. Voorzitter Hennie Lutjes uit Langelo schuift later aan, maar Greetje de Jong, Trieneke Engels en Gonnie Dopstra zijn van af het begin aanwezig. ‘We komen alle drie uit Nietap,’ zegt Trieneke Engels. ‘We hebben eigenlijk voor alle mantelzorgers een belangrijke boodschap. Vraag hulp als je denkt dat je het niet meer aan kan en wacht daar niet te lang mee. Wij kunnen je verder helpen met je vragen of doorverwijzen naar andere instanties die je verder kunnen helpen.’

Bij de uitdeeltafel van de Goodiebags zitten Saskia Schotman en Hennie de Jong van Welzijn in Noordenveld. Samen met de Kerstman delen zij de pakketjes uit. Er is volop tijd om met elkaar op de foto te gaan, de Kerstman poseert gewillig. De Goodiebag wordt alom gewaardeerd. Een flesje drinken, een chocolade surprise, een puzzelboekje met pen, nootjes en een cadeaubon. Prima voor elkaar. Hennie de Jong is bij WiN mantelzorgondersteuner. Wie informatie wil kan bellen met 050 3176500.

Norger Jan Grevink vertelt over zijn situatie. ‘Mijn vrouw heeft Parkinson. Eigenlijk hebben wij nooit echt samen van ons pensioen kunnen genieten. Mijn vrouw is sinds 2017 ziek en dat heeft behoorlijk wat impact op ons leven. Ik hou van racefietsen en kon ik eerder een hele dag weg, nu ben ik al blij als ik 2 uurtje op pad kan om te fietsen. De zorg die ik verleen gaat echt ver. Zorgaanbieders in de gemeente kunnen dit niet leveren. Ik heb er een cursus voor gedaan. Ben ik er niet meer dan zou mijn vrouw naar een zorginstelling moeten. Mantelzorgers drukken de zorgkosten. Dat daar, zoals hier nu op deze middag, waardering voor bestaat, is alleen maar mooi.’

Arjan Gent uit Roden is er ook. ‘Ik zorg voor mijn ouders. Mijn moeder is slecht ter been, heeft een rolstoel en kan bijna niet meer lopen. Samen met mijn vader delen we de zorg voor haar. Huishouden, boodschappen, er op uit, en wat al niet meer. Ik woon samen met hen in hetzelfde huis. Dat gaat goed. Zo hebben we veel aan elkaar en dat is wederzijds. Vorig jaar was ik hier ook en nu weer. Ik vind deze jaarlijkse bijeenkomst prima.’

We treffen ook nog even Annet Gerritsen die dagelijks de zorg heeft voor haar moeder. ‘Minder zicht en slecht ter been zijn de zorgen. Samen met mijn zus zijn we er voor haar. Ik heb nu even pech dat mijn zus haar pols gebroken heeft, dus sta ik er even alleen voor, het is niet anders.’