Door: Johan Kamphuis
1974. Het WK in Duitsland. Piet Schrijvers klimt in de nacht met een aantal kornuiten over het balkon en gaat op stap. De lange opsluiting in het hotel maakt de mannen gek en ze willen eruit. Trainer Michels wordt wakker, waarschijnlijk omdat Schrijvers aan de regenpijp blijft hangen. De volgende dag in de eetzaal komt Michels Schrijvers tegen en roept hem bij zich. ‘Piet, als je de volgende keer weer op stap gaat, zorg dan dat ik het niet zie.’ Schrijvers sloot Michels voor altijd in zijn hart.
Zal Wouter Gudde, in stijl van zijn voorganger Hans Nijland na de verkoop van Thomas Suslov aan Hellas Verona heel tevreden een grote sigaar hebben opgestoken? Het is niet ondenkbaar, ware het dat de directeur niet rookt. FC Groningen lijkt continu opgelucht te zijn na het vertrek van weer een talent die niet binnen de lijntjes kleurt. Kasanwirjo, Ngonge en nu Suslov. De drie grootste talenten van de voorbije jaren zijn alle drie binnen een jaar van de hand gedaan. Het zijn lastige jongens, zitten wel eens in een kroeg, spijbelen wel eens van een uitlooprondje of komen met een kegel te laat op de training.
Het is allemaal wat. Deze menselijke trekjes worden niet gewaardeerd in de Euroborg. En dus is ook Suslov vertrokken. Potentieel één van de beste middenvelders uit de KKD en misschien ook wel van de Eredivisie. Een verdedigende middenvelder die op allerlei posities is misbruikt maar er wel op is afgerekend. Met de Slowaak verlaat het laatste ‘karakter’ de club. Een absolute winnaar. Iemand uit de eigen opleiding die het DNA van de club in zijn hart draagt. Wat dat betreft spot FC Groningen met zijn eigen doelstellingen om zoveel mogelijk spelers met het groen/witte DNA binnen de selectie te hebben.
Er vertrokken de laatste jaren veel spelers bij de Trots van het Noorden die niet in de pas liepen. Ook een eigen mening wordt niet op prijs gesteld. Daniel van Kaam was veel te mondig, ging niet in op de belachelijke aanbieding van Fledderus en werd zonder pardon de uitgang uitgejaagd. Inmiddels is hij aanvoerder bij Cambuur, maakt Ngonge goals bij Hellas Verona en zit Kasanwirjo bij de wedstrijdselectie van Feijenoord. Nergens zijn klachten over deze spelers. Het heeft Groningen inmiddels miljoenen gekost. De 1,5 miljoen die Groningen vangt is een schijntje van het eerder verwachte bedrag.
Lukkien houdt van regels en houdt spelers daaraan. En straft met harde hand wanneer ze zich daar niet aan houden. Alsof straffen spelers motiveert het de volgende keer anders te doen. Het is inzetten op gewenst gedrag uit angst voor nieuwe straf. Werkelijke verandering is een intrinsieke en bereik je niet door straf. Nooit. Lukkien wil overtredingen niet over zijn kant laten gaan. Dat heeft vooral te maken met angst je gezag en geloofwaardigheid te verliezen. Is Suslov daarmee geholpen? Het gaat niet om schuld of een schuldvraag. Het gaat om samenwerken en verbinding. Het was al langer bekend dat Suslov het niet naar zijn zin had. Dat hij zich ongelukkig voelde. Zijn gedrag was een uiting ergens van. Daar zou het over hebben moeten gaan. Met ieder mens is wel wat. Suslov kwam in zijn eentje uit Slowakije. Kwam bij gastouders. Kreeg ineens status. Geld, een grote auto. Kwam in het nationale team, maar mistte zijn familie en vrienden. Het is niet ondenkbaar dat de diepe eenzaamheid die hij heeft gevoeld te maken heeft gehad met zijn soms onplezierig ogende gedrag. Verbannen en allerhande straffen helpen daar natuurlijk niet bij.
FC Groningen wil een club zijn waar een topsportcultuur heerst. Dat lijkt vooral te betekenen dat je gewoon moet doen wat er wordt opgedragen. De leiding denkt nog altijd mensen naar de hand te kunnen zetten. Voetballers zijn geen robots, maar mensen. Met menselijke trekjes en emoties. Vaak zijn de ‘moeilijkste’ voetballers ook nog eens de meest creatieve die het verschil kunnen maken. Wil FC Groningen het verschil kunnen maken, dan kan de club beter inzetten op de mens en wat er schuil gaat achter bepaalt gedrag in plaats van op gewenst gedrag. De noodzaak tot straffen verdwijnt waar oprechte interesse verschijnt.
Terug naar wijlen oud-doelman van Oranje en Ajax, Piet Schrijvers, die ooit trainer was bij FC Wageningen. Daar speelde een groot talent, Tom Krommendijk. Die later in zijn carrière tijdens een tragisch auto-ongeval om het leven kwam. Tom liep ook niet in de pas. Tom trainde nauwelijks. Sloot zich op in zijn huis waar hij zich vooral bezig hield met het uitnodigen van dames. De trieste blik in zijn ogen en de depressieve houding ontgingen trainer Schrijvers niet. Op een avond stond er een taxi voor de deur van huize Tom. Schrijvers nam Tom mee op kroegentocht om hem tegen de ochtend voor zijn vrije dag weer thuis af te zetten. Tom dronk bier en luchtte vooral zijn hart. Twee dagen later scoorde Tom tweemaal in het duel tegen SVV.
Suslov moet echt de laatste speler zijn die op deze manier de club verlaat en dus staat Gudde maar één ding te doen: koop alvast een krat bier.
