70 jarige Gerda van Schaick uit Norg:
NORG – Het leven van Gerda van Schaick ging niet bepaald altijd over rozen. Wie de opsomming hoort, krijgt het zelf ook even te kwaad. Depressies, 13 operaties, maandenlange revalidatie, zuurstofgebrek, slaapapneu. De lijst is lang.
‘Geestelijk en lichamelijk ben ik behoorlijk getroffen,’ zegt Gerda van Schaick. ‘Ooit werd er gedacht dat ik nooit meer zou kunnen lopen. Gelukkig is dat niet gebeurd. Dankzij een therapeut in Maartenshof ben ik iets voor mij zelf gaan doen. Hij zei, je moet wat om handen hebben. Een mevrouw van de Wmo bij de gemeente bracht mij op het spoor van de dagbesteding van Ilona Molenaar. Na een intakegesprek was ik meteen om. Ilona heeft een formule gevonden voor mensen als ik. Die door een chronische ziekte, lichamelijke handicap of door een niet aangeboren hersenafwijking minder goed in de maatschappij kunnen functioneren. Een veilige plek ook, waar ik weer een mens kan zijn en bovenal mijn talenten kan ontwikkelen. Ik zeg het gewoon hardop ‘Ilona heeft mij gered’.’
Aan het Westeind 16c in Norg heeft Ilona Molenaar een nieuw kantoor ingericht. Na 15 jaar lang vanuit een zolderkamer te hebben gewerkt werd het tijd voor een eigen onderkomen. De inrichting ademt een kunstzinnige, open en creatieve sfeer uit. Het is precies ook dat wat de praktijk wil uitstralen naar buiten toe. ‘Na het krijgen van een beperking vallen veel activiteiten weg die voorheen heel normaal waren. Werk, school, sport, een veranderde relatie. Iedereen in die situatie krijgt er mee van doen. Mensen krijgen te maken met verlieservaringen en dan is het belangrijk om weer een zinvolle invulling terug te vinden. Bij ons wordt vooral creativiteit benadrukt. Schilderen, mozaïek, beelden van klei. Hier krijg je de mogelijkheid om je talenten te ontwikkelen.’
Gerda van Schaick woont alweer zo’n 6 jaar in Norg. Daarvoor was Roden haar domicilie. 70 jaar inmiddels en nog steeds levenslustig om er iets moois van te maken. ‘Als je thuis komt te zitten, word je op den duur down. Dat gaat niet goed. Ik kom nu twee keer per week op de dagbesteding in Norg. Hier maakt leeftijd niet uit. Of je nu 70 bent of 30 jaar oud, je zit allemaal in dezelfde situatie. Iedereen heeft wat en hierdoor begrijpt je elkaar snel, er is verbinding. In het Atelier kan ik mijn zinnen verzetten en mijn verhaal kwijt. Kijk, zelf ben ook openhartig. Ik ben goed benaderbaar en hou van een mooi gesprek. Thuis speel ik nog elke dag een uur piano en zing dan flink mee. Prachtig toch? Voor mij staat niet het resultaat voorop maar vooral het doen.’
Ilona Molenaar kent voor haar dagbesteding twee bijzondere locaties. Er is een werkatelier in een voormalige winkel gelegen in het straatje Achter de Kerk en een locatie aan Boersma’s pad. Beide in Norg. ‘Deze locaties zijn sfeervol, rustiek en passen bij het rustige dorp Norg. Voor de deelnemers zijn er weinig prikkels van buitenaf en dat is prettig. Het zijn voorwaarden om met deze groep mensen goed te kunnen werken.’
Gerda van Schaick mag graag schilderen. Vooral bomen hebben haar voorkeur. ‘Ik schilder vanuit mijn intuïtie. Ik bedenk van tevoren nooit wat er op het doek komt. Er is geen plan, het ontstaat gewoon. Wel schilder ik vaak een magische wereld. Bomen zijn dan voor mij heel inspirerend. Vooral als er veel knoesten in zitten. Ik hou daar wel van. Als kind tekende ik al veel. Met dit schilderen creëer ik een eigen fantasiewereld. In deze tijd, met al het oorlogsgeweld, kan ik in een schilderij verdwalen en mijn eigen weg erin zoeken. Ik kan mijzelf helemaal vergeten als ik schilder.’
