Waarom zijn de onderwerpen die zo alledaags en ‘normaal’ zijn voor velen van ons, vaak omgeven door een dikke wolk van taboe? Denk aan onderwerpen zoals menstruatie, incontinentie, en ziektes. Dit zijn dingen die de meerderheid van ons meemaken, en toch wordt het niet gezien als normaal om erover te praten. Maar wat is ‘normaal’ eigenlijk, en waar komen deze taboes vandaan?

De paradox van ‘normaal’

Bij het woord ‘normaal’ denken we aan zaken die regulier en alledaags zijn. Iets wat je zou verwachten dat iedereen zonder oordeel kan bespreken. Maar ‘normaal’ is subjectief; wat voor de één gangbaar is, kan voor de ander gevoelig liggen. Taboes ontstaan wanneer maatschappelijke normen en waarden botsen met persoonlijke ervaringen en gevoelens.

Historische en culturele achtergronden

Het idee van wat ‘normaal’ is, is vaak geworteld in historische en culturele achtergronden. Vele generaties geleden was het bijvoorbeeld ‘normaal’ om niet te spreken over mentale gezondheid, omdat er simpelweg geen kennis of begrip voor was. Het werd gezien als een teken van zwakte of zelfs als een bovennatuurlijke vloek. Hoewel we nu veel meer begrijpen over het belang van mentale gezondheid, dragen we nog steeds de littekens van deze historische taboes met ons mee.

De invloed van opvoeding en sociale druk

Van jongs af aan leren we bepaalde onderwerpen te vermijden, simpelweg omdat ze “niet besproken worden”. Dit kan variëren van onderwerpen als geld en salaris tot meer persoonlijke zaken zoals lichamelijke veranderingen of seksualiteit. Deze ongeschreven regels ontstaan vaak uit een combinatie van opvoeding en sociale druk. Niemand wil immers de buitenstaander zijn, of het onderwerp van geroddel. Niemand wil diegene zijn die geldproblemen heeft, zwemluiers voor volwassenen draagt, of elke maand meerdere dagen ziek thuisblijft met menstruatiepijn. Ondanks dat vele van ons deze dingen ervaren, lijkt het alsof je de enige bent doordat er niet over wordt gepraat. Taboes zijn dus een vicieuze cirkel die zichzelf steeds voeden.

Media en perceptie

De media spelen een cruciale rol in de vorming van taboes. Ze creëren vaak een ideaalbeeld waaraan we zouden moeten voldoen. Alles wat buiten dat ideaalbeeld valt, kan al snel als ‘anders’ of ‘niet normaal’ worden bestempeld. Dit kan vervolgens leiden tot schaamte en het vermijden van bepaalde onderwerpen.

De zoektocht naar authenticiteit

Het goede nieuws is dat we langzaam maar zeker een verschuiving zien. Meer mensen durven de stilte te doorbreken en hun waarheid te delen, zelfs als die als taboe wordt beschouwd. Deze authenticiteit kan een domino-effect hebben: wanneer één persoon het aandurft een taboe te doorbreken, kan dit anderen inspireren hetzelfde te doen.

Normaal is niet altijd wat het lijkt

Het is intrigerend dat juist de alledaagse aspecten van het leven vaak gehuld zijn in taboes. Deze taboes zijn echter niet statisch. Wat vandaag als taboe wordt beschouwd, kan morgen alweer ‘normaal’ zijn. Door open gesprekken te voeren en onze eigen vooroordelen onder de loep te nemen, kunnen we bijdragen aan een samenleving waarin iedereen zich vrij voelt om zijn of haar waarheid te delen, ongeacht hoe ‘normaal’ of ’taboe’ het ook mag zijn.