‘Hier slaan we spijkers met koppen.’
RODEN- Tientallen pallets, honderden spijkers, liters ranja en ruim 280 kinderen. Hét recept voor een onvergetelijke spelweek. Ook dit jaar wisten tientallen kinderen het scoutingsterrein in Roden weer te vinden. Afgelopen week werd er flink getimmerd door de basisschoolkinderen en weinig geslapen. Want, zoiets hoort er natuurlijk een beetje bij. Donderdag mochten de kinderen van 9 tot en met 12 jaar blijven slapen. Het clubgebouw lag vol met geïmproviseerde bedjes. De week stond in het thema van Alice in Wonderland.
Op de donderdag werd er gerepeteerd voor de bonte avond die in de avond gepland stond. Susanne Kruize is meestal op de achtergrond actief als secretaris van de organisatie, maar heeft zich deze week vol in de vrolijke bezigheden gestort. ‘Vanochtend speelden we levensgroot de ‘Kolonisten van Wonderland’. Niet van Catan, deze week zijn we in Wonderland.’ De kinderen kunnen winnen door de koningin te helpen. Ze wil graag een rode roos, maar helaas heeft de hoedemaker witte rozen uitgedeeld. Rode rozenblaadjes kunnen worden gewonnen door een goede keuring van de hut of een te gekke act tijdens de bonte avond. ‘Die roos moeten ze wel winnen, anders kan Alice niet meer terug naar huis.’ Op de achtergrond klinkt het getik van de vele spijkers die in de pallets worden geslagen. ‘We hopen vanavond dat ze na het broodje knakworst rond 01.00 uur op bed liggen. Of dat lukt, dat is de grote vraag. We kunnen wel streng zijn, maar het is ook een beetje hun week natuurlijk.’ Achter haar staat Alice, die in het dagelijks leven Denise Veninga heet. Ze draagt een prachtige jurk. ‘Ik ben deze spelweek in mijn rol en als Alice ga ik de hutten keuren. De hut moet functioneel, mooi ogend en natuurlijk veilig zijn.’ Voor de 10e keer is Denise vrijwilliger en heeft vele kinderen zien opgroeien. ‘Elke keer worden ze een stukje beter.’
Vandaag is ook het Rode Kruis aanwezig. Zij houden zich voornamelijk bezig met de hamers die de duimen raken. ‘Een spijker in de voet gebeurt ook wel eens. Kleine ongelukjes.’ Vrienden Jesse en Joas zijn druk aan het verven. Ze maken af waar de kleuters mee zijn begonnen. ‘De onderkant stond er al. Ze hadden ook een garage gemaakt. Die vonden we niet mooi, dus die hebben we afgebroken en gebruikt als bovenverdieping’, vertelt Jesse. Op een boomstronk is Sander aan het uitrusten. Vol tevredenheid kijkt hij naar zijn hut, waar zijn teamgenoten de laatste planken aan het schilderen zijn. ‘Dit ben ik wel gewend’, vertelt Sander vol trots. ‘Thuis maak ik altijd vogelhutjes. Werken met hout vind ik leuk.’ Zijn tuin zal wel een paradijs voor vogels zijn, want hij hangt ze allemaal op. ‘Ik verkoop niks. Ze zijn te mooi om weg te doen’, vertelt hij lachend. Aan de hut hangen tien hamers aan spijkers vast. ‘Vanavond op de bonte avond doen we met ons team de Macarena. Ik heb niet geoefend, we weten wel hoe het moet.’ Vol vertrouwen dus. Een hutje verder staan Olivia, Hannah, Sophie, Jamen, Lindsey en Jayden te timmeren. In de verte komen Alice, de hoedemaker en de koningin aangelopen om de hutten te keuren. Alice vindt alles prachtig, maar de hoedemaker mag graag wat trekken aan de hutten. ‘Even kijken of het veilig is en stevig.’ De kinderen wachten in spanning af wat ze ervan vinden. Jamen verft nog snel met een kwast de pallet blauw. ‘Een paar van ons gaan als Teletubbies optreden vanavond en twee begeleiders als Barbie en Ken.’ Lindsey: ‘Ook K3 komt langs, maar dat is elk jaar geloof ik.’ En op de vraag of ze vroeg zullen slapen: ‘Nee. Want om 01:00 is er nog een speurtocht volgens mij. Slapen kan morgen wel’, vertelt Sophie. Al die indrukken, nu maar hopen dat ze wakker blijven. De spelweek Noordenveld is in ieder geval een doorslaand succes. Daar hamert de organisatie graag op. ‘Hier slaan we spijkers met koppen.’
