‘Ik richt me nu op mijn laatste betoog, op 1 april begint een nieuw hoofdstuk in mijn leven’

RODEN – Haar betoog ligt klaar. Woensdagavond 27 maart is haar allerlaatste raadsvergadering als raadslid van de duofractie PvdA-GroenLinks voor de gemeente Noordenveld. Anita van der Noord (68) stopt ermee. Niet omdat ze niet meer wil, maar omdat ze niet meer kan. De hersenziekte waar ze vorig jaar plotseling mee geconfronteerd werd, noodzaakt haar om haar politieke werkzaamheden neer te leggen. En dat valt zwaar. Van der Noord is nog niet klaar, zegt ze zelf. Maar keuze heeft ze niet. In gesprek met de gedreven politica die in 6 jaar tijd een hoop voor elkaar wist te krijgen in de gemeente.

Het was 2017, toen haar interesse voor de politiek gewekt werd. Het jaar van de democratie. Als inwoner kon je een idee inbrengen. Een werkgroep van de gemeente Noordenveld bepaalde of dat idee uitgevoerd zou worden. ‘Ik wilde een positief gezondheidscafé organiseren. Een café waarbij een bredere kijk op gezondheid centraal staat. Naar idee van Machteld Huber, die het accent niet legt op de ziekte, maar op de mensen zelf. Dat verhaal vertelde ik samen met cabaretier Arno van der Heijden, in de Pompstee. Een humoristisch betoog was het. Helaas werd mijn idee niet gehonoreerd. Toen dacht ik wel: hoe krijg ik bepaalde zaken tussen de oren van de politiek?’

Van activist naar politica

Politieke ervaring had Van der Noord niet. Ervaring als activiste des te meer. Ze groeide op in de tijd van de Dolle Mina’s. Stond op de barricaden voor zaken als vrouwenrechten en het klimaat. ‘Die activist heeft altijd in mij gezeten. Toen ik een advertentie zag over een cursus ‘politiek actief’ in Assen, ben ik die gaan volgen. Een oubollige toestand vond ik het. Dat sprak ik uit aan een statenlid van de Partij van de Arbeid. Ze vroeg zich af waarom ik dat vond. Actief burgerschap, inclusiviteit en diversiteit en meer jongeren en vrouwen in de politiek, dat waren, en zijn nog steeds mijn statements. Die ontbraken, vond ik. Op hun verzoek schreef ik op wat er, naar mijn mening, anders kon. En ik weet niet hoe, maar dat papiertje is in politiek Den Haag terechtgekomen. Vlot daarna werd ik gebeld door het provinciehuis; een afgevaardigde van minister Ollongren, destijds minister van Binnenlandse Zaken, wilde morgen met me praten. Ik zei dat dat niet ging lukken. Ik zat midden in een kindersymposium. Dan moest ik daarna maar komen, het was belangrijk, was het antwoord. Dat deed ik. Het leek wel een sollicitatiegesprek. De boodschap was: start een platform, een netwerk. Dat ik een expertise niet had, maakte niet uit. Dat kon ingehuurd worden. Daarvoor werden gelden beschikbaar gesteld. Ik startte een politiek vrouwennetwerk. 2018 was het. De tijd van de gemeenteraadsverkiezingen. Al snel werd ik benaderd door GroenLinks, of ik misschien op de kieslijst wilde. Met voorkeursstemmen werd ik gekozen. Zo ben ik de politiek ingerold.’

‘Samen een mooie gemeente laten bloeien’ 

In korte tijd werd ze geconfronteerd met politiek Den Haag en het raadslidmaatschap. ‘Dat je wordt gekozen zegt iets over het vertrouwen dat mensen in je hebben. Daar moet je heel verantwoordelijk mee omgaan. Ik wil iets betekenen voor de inwoners, dat wist ik meteen. Niet alleen vergaderen en controlerend bezig zijn, maar samen een mooie gemeente laten bloeien, dat was en is nog steeds mijn drijfveer als raadslid.’ Met haar lijfspreuk ‘gelijke kansen, eerlijk delen en zorg voor elkaar’ als solide basis, wist ze heel wat voor elkaar te boksen in Noordenveld. Onderwijs, participatie en een deel van het sociale domein behoorde tot de portefeuille van Van der Noord. ‘Ik had al snel in de gaten: als ik al die dossiers door moet lezen word ik knettergek. Ik besloot per jaar een aantal dingen te kiezen die ik wilde realiseren binnen mijn portefeuille. Dat begon met de doppenactie voor blindengeleidehonden op scholen en de bloemzadenactie voor biodiversiteit. Daaruit is het project ‘Heel Noordenveld zoemt’ gerold. Zo staan er bijenhotels op verschillende plekken in de gemeente.’

Pilot

Van der Noord zorgde ervoor dat de stem van inwoners met een beperking meetelt in de politiek. Met het project ‘Stoere stemmers’ bracht ze hen enige politieke kennis bij. Ze wist zelfs een gesprek op gang te brengen tussen een deelnemer en een Tweede Kamerlid. ‘Daar heb ik ontzettend van genoten.’ Vanuit haar portefeuille onderwijs wist ze het voor elkaar te krijgen dat de 17 duurzame SDG-doelen op basisscholen geïntegreerd werden. Nog een doel dat ze voor ogen had: een kinderraad in de gemeente. Jongeren een stem geven in de politiek. Ook dat lukte. ‘Ik wilde graag een kinderraad opzetten. Zo kwam ik in contact met de werkgroep ‘Missing Chapter’, van prinses Laurentien. (De stichting stimuleert dialoog tussen besluitvormers en kinderen en jongeren rondom maatschappelijke vraagstukken, red.) Op de Poolster werd in samenwerking met Missing Chapter een pilot uitgerold.’ Daar leerden de leerlingen alles over biodiversiteit. Prinses Laurentien kwam naar Roden voor een dialoog met de Poolster-leerlingen in de Health Hub over het onderwerp dat nu nog steeds actueel is. Een hele happening in de Roder Health Hub waar ook politiek Noordenveld vertegenwoordigd was. Uit die dialoog volgde een advies aan de gemeenteraad over biodiversiteit.

Ondertussen was de Roder politica bezig om de Jongeren Adviesraad Drenthe (JAR) op te tuigen. Vier jongeren uit de gemeente Noordenveld maakten daar deel vanuit. De JAR geeft gevraagd en ongevraagd advies aan statenleden. De contacten met Laurentien bleven. De prinses kwam nog een keer naar Roden. Dit keer om in theater de Winsinghhof een dialoog aan te gaan met jongeren en bestuurders van de gemeente. De pilot op de Poolster en de aanhoudende aandacht voor de stem van jongeren in de politiek heeft uiteindelijk geresulteerd in een Kinderadviesraad (KAR) in de gemeente Noordenveld. En die staat als een huis, weet Van der Noord die daarin inmiddels een stapje terug heeft gedaan. ‘De KAR is ingeburgerd. Het loopt en dat is fijn.’

NoSolo

Er is nog iets wat ze graag nog even onder de aandacht brengt: NoSolo, de jeugdsoos in Roden. ‘Ik zat net in de raad toen de pandemie uitbrak. Burgemeester Klaas Smid adviseerde zo weinig mogelijk op het gemeentehuis te komen en naar buiten te gaan, erop uit. Ik maakte me zorgen over de gezondheid van jongeren. De meeste basisschoolleerlingen vonden het prima om niet naar school te hoeven, maar jongeren misten een hoop. Vrienden, sporten, uitjes. Ik zag veel eenzaamheid onder jongeren. Toen hebben we een project opgezet: jongeren voor jongeren, één tegen eenzaamheid. Dat hebben we teruggekoppeld naar Welzijn in Noordenveld (WiN). Zij hebben subsidie losgekregen en daaruit is NoSolo ontstaan. Iedere woensdagavond komen jongeren bij elkaar in het Scheepstra Kabinet waar allerlei activiteiten plaatsvinden. Vanaf de allereerste dag een groot succes. Jongerenwerkers Denise en Albinota hebben dit fantastisch opgepakt.’ Als het aan Van der Noord ligt wordt het project uitgerold in heel Drenthe. ‘Het is belangrijk dat daar aandacht voor komt. Er is inmiddels een aanvraag gedaan voor de Appeltjes van Oranje.’

Global Goal gemeente

Zullen we nog even doorgaan? Jazeker. Noordenveld is met dank aan het enorme fanatisme en inzet van Van der Noord een officiële Global Goal gemeente geworden en ontving daar van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) een mooie prijs voor. De Roder Zakenkring kreeg uit handen van burgemeester Klaas Smid het prestigieuze SDG-predicaat. Nog twee gaat ze er uitreiken in de korte periode dat ze nog in de gemeenteraad zit, waaronder één in de gemeente Noordenveld. ‘Daarna is het sloes. Gelukkig wordt het wel doorgezet. De SDG’s zijn goed geborgd in de gemeente.’

Er zijn mooie dingen bereikt, in de relatief korte tijd dat ze in de politiek zit, vindt Van der Noord. Toch was het nog niet klaar wat haar betreft. ‘We hebben het Burgerberaad (een geselecteerde groep inwoners beslist over lastige, langslepende thema’s binnen de gemeente, red.) nog niet voor elkaar gekregen. Daar zijn we al twee jaar mee bezig. Ik ben ervan overtuigd dat het uiteindelijk wel gaat lukken. Ik hoop heel erg dat er vanuit de samenleving een initiatiefgroep ontstaat. Ik had dit graag afgemaakt, maar het lukt niet meer. Artsen hebben me dringend verzocht te stoppen. Ik merk zelf ook wel dat het steeds minder lukt. Concentratie is moeilijk, lezen ook, lopen wordt steeds lastiger. Toen ik bijna een jaar geleden te horen kreeg dat ik een hersenziekte had, zei ik tegen mijn neuroloog: gelukkig heb ik geen kanker. Waarop hij zei: mevrouw Van der Noord, u moet er rekening mee houden dat uw levenskwaliteit hard achteruitgaat. Dat zag ik toen niet zo, nu besef ik me dat wel. Ik wil mijn hoofd niet langer in het zand steken. Ik houd me vast aan de wetenschap.’

De oordeelsvormende vergadering van 27 maart is de laatste voor Anita van der Noord als raadslid. Reinier Bruil neemt haar taken over. ‘Ik richt me nu op mijn laatste betoog. Op 1 april begint voor mij een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Over de invulling daarvan kan ik nog niets zeggen.’ Dan is er emotie. Een traan. ‘Het moeilijk, als er tegen je gezegd wordt dat je overal mee moet stoppen terwijl je hoofd doordraait. Ik zie nog zoveel kansen.’