De nieuwe Marke in aanbouw!

RODEN – Hè hè. Ein-de-lijk is het dan zo ver: de schep (of beter de boor) gaat de grond in. Afgelopen woensdagochtend is de bouw van de nieuwe Marke, Kindcentrum de Marke zoals het officieel heet, gestart. En dat gaat al best voortvarend. Als de Ongenode Gast op plek van bestemming arriveert, zit liefst de helft van de 116 betonpalen in de grond. En dat werd tijd ook. Het is straks alweer drie jaar geleden dat de school halsoverkop dicht moest. Een stel vleermuizen, stikstofgedoe en een paar exotische planten zorgden voor een flinke vertraging van de nieuwbouw van de school. Maar hé, dat ligt allemaal achter ons. De bouw is los en dat is mooi.

Wethouder Alex Wekema heeft zijn lederen patta’s verruild voor een paar rubberen kaplaarzen. Het is de bedoeling dat hij straks het bouwbord gaat onthullen. En dat is het ‘startsein’ voor de nieuwbouw van de school waar menig kind en ouder met smart op zat te wachten. Jan van der Weide, projectleider van de bouw, weet de Ongenode Gast te vertellen dat er al meer dan 55 betonnen palen in de grond zitten. Een lange boor boort een gat en de betonmolen gooit er vervolgens beton in. Zo werkt dat, vertelt Van der Weide. De week ervoor zijn ze al begonnen om het bouwterrein in te richten en de bouwput vlak te maken. OPO Noordenveld-directeur Han Sijbring (ook voorzien van grote zwarte laarzen) gaat met de koffiepot rond. En dat is gezien het druilerige, waterkoude en grijze weer geen overbodige luxe. Van der Weide praat de Ongenode Gast ondertussen bij over het verloop van het bouwproces en de strakke planning die Hunebouw voor haar kiezen heeft gekregen. Tijdsgarantie was onderdeel van het aanbestedingstraject. De school moet in het nieuwe schooljaar operationeel zijn. Als alle palen de grond in zijn, wordt in december de fundering gestort. Daarna wordt het leidingwerk in de kruipruimte aangelegd. Is dat klaar, komt de staalconstructie erop. Dat kan tamelijk snel gaan, want dat wordt prefab geleverd, weet de projectleider die nog wel een slag om de arm houdt. Dat heeft alles te maken met koning winter. Als die er zin in heeft en de boel drie weken lang bedekt met een halve meter sneeuw, ligt de bouw plat. Wekema gelooft er niet in. Dat zou een unicum zijn, zegt de wethouder die een witte ton met rode deksel onder zijn arm heeft.

Als de schoolklassen van juf Ans en juf Karin gearriveerd zijn (alle klassen komen per toerbeurt even koekeloeren bij hun toekomstige onderkomen), pakt Wekema samen met de projectleider de touwtjes van het doek dat dan nog voor het bord hangt. Vervolgens legt hij uit wat de bedoeling is van de plastic ton. Het is een tijdscapsule die hij dadelijk meegeeft aan groep 8. De leerlingen mogen er briefjes met verhalen instoppen, foto’s, spullen of andere dingen die iets vertellen over het onderwijs op de Marke in deze tijd. Daarna wordt de capsule ergens op het terrein begraven. Een tegel moet de plek markeren. Het is de bedoeling dat de capsule vijftig jaar na dato opgegraven wordt door kinderen die dan op de school zitten. Als inkijkje in het verleden zeg maar. Tegen die tijd is Wekema honderd. Wellicht dat hij vanachter zijn rollator nog getuige is van het bijzondere moment. De lach op het gezicht van KidsCasa-directeur Martijn Oosterheerd is niet te missen. Hij is in zijn nopjes met de nieuwe locatie van de kinderopvang. Nog niet eerder had hij een vinger in de pap over de inrichting. Op de opvang is straks plek voor 32 peuters tussen 2 en 4 jaar en voor 40 BSO-kinderen. Pieter Snaak begeleidt namens de gemeente het hele project, laat hij de Ongenode Gast weten. Het Kindcentrum biedt voor alle partijen het maximale resultaat zegt hij. Han Sijbring kijkt tevreden. Hij is blij dat het eindelijk zichtbaar is dat er iets gebeurt. Best kort na de aanbesteding in september, merkt hij op. De Japanse Duizendknoop die rechts op het terrein welig tierde zorgde voor nóg meer vertraging in het proces. Die is dankzij professionals met wortel en tak uitgeroeid. Sijbring noemt de nieuwe school een pareltje voor OPON. Helemaal leuk is dat ze geen energienota’s om de oren krijgen. De school wordt namelijk Nul op de Meter, er gaat géén gasleiding naar toe, verzekert Sijbring. Voor wethouder Wekema zit het er bijna op. Alleen de vlaggen moeten nog even de lucht in. Ook dat kunstje verstaat hij prima. De Ongenode Gast heeft een andere uitdaging. Haar bolide staat namelijk klem tussen een stoeprand en een enorme vrachtwagen met betonmolen.