Eerste vrouwelijke conciërge van Noordenveld levert de sleutelbos in

Afbeelding
actueel

Anneke Bekkema: ik kijk terug op een geweldige periode


RODEN – Ruim 26 jaar was ze het boegbeeld van obs de Marke. Ze heeft vele pleisters geplakt en koppen koffie getapt. Ze veegt het plein en doet de administratie. Leegt de prullenbakken en droogt hier en daar een traantje. Conciërge Anneke Bekkema draait nergens haar hand voor om. Nog steeds doet ze haar werk met veel plezier. Want haar liefde voor kinderen is grenzeloos. Toch moeten de kinderen haar straks missen want juf Anneke gaat met pensioen. Officieel per 6 juli, maar de conciërge gaat door tot aan de zomervakantie.  


Anneke Bekkema (66) komt uit de tijd van de banenpools en de Melkertbanen, initiatieven om langdurig werklozen te contracteren en uit te lenen aan bedrijven of onderwijsinstellingen. ‘Ik was huisvrouw. Mijn zoon woonde nog thuis en mijn dochter was het huis uit. Ik wilde graag werken. Maar met mavo en een typdiploma kom je nergens. Toen ben ik via de gemeente een traject ingegaan. Ooit had ik de ambitie om kleuterjuf te worden, ik ben gek op kinderen. Dat is er alleen nooit van gekomen. Conciërge, dat leek me wel wat. Ik kan wel klussen, een spijker in de muur slaan, verven en koffiezetten bedacht ik. In 1997 kwam er een vacature vrij op de Marke. Jan Haaijer was toen directeur. Ik kon een maand proefdraaien, eerst halve dagen en dat werd opgevoerd tot een volledige werkweek.’ Vanaf 1 april van dat jaar kwam Anneke Bekkema in vaste dienst bij obs de Marke. Ze is er nooit meer weggegaan.


Klusopa’s


Bij een conciërge denk je meestal aan een potige kerel met een grote sleutelbos. Een man die de klussen opknapt en zorgt voor orde op en rondom de school. Bij de Marke kozen ze anders. Anneke Bekkema was de eerste vrouwelijke conciërge van de gemeente Noordenveld. Daarna zijn er nog 1 of 2 vrouwen geweest die de job aangingen. Tijdens haar afscheid is ze opnieuw de enige vrouwelijke conciërge in de gemeente. Anneke doet alles. Ze is de rots in de branding voor de Marke. Wel heeft ze er fantastische hulp bij. Dankzij toenmalig opperhoofd Jan Haaijer beschikt Anneke over klusopa’s. ‘Jan kwam met klusopa’s aanzetten. Joop, Jan en Henk. Zij deden iedere woensdagochtend allerhande klusjes op de school en op het schoolplein. Dat werd zelfs opgepikt door de landelijke televisie. Ze zijn hier een hele dag wezen filmen. Het werd uitgezonden in Man Bijt hond.’ Joop, Jan en Henk zijn er inmiddels niet meer. Nu zijn het Reid Coehoorn, Wim de Jager en Jan Verburg die op woensdag met de gereedschapskist en de bezems in de weer zijn. ‘Dat werkt heel fijn. Het heeft ervoor gezorgd dat ik er andere taken bij kon doen. Sinds het vertrek van Bernard Veenhuis, heb ik een deel van de administratie overgenomen.’


Wie Anneke beslist nog wil benoemen is Karim. Jarenlang was de vluchteling uit Irak haar rechterhand. ‘Via vluchtelingenwerk kwam Karim bij ons. Ik was best benieuwd hoe dat zou gaan. Dat ging hartstikke goed. Communiceren was soms best even lastig, want hij was de taal niet goed machtig. Toch lukte het altijd. Hij heeft zoveel gedaan op school. Dat is heel erg waardevol geweest. Ook verdient Marjan Ploeg het om even genoemd te worden. Als zij er is, kan ik meer tijd aan de administratie besteden. Ze heeft me altijd veel werk uit handen genomen.’


In die 26 jaar maakte de conciërge een hoop veranderingen mee. ‘Toen ik begon waren er weinig computers. Nu is alles gedigitaliseerd. En de komst van mobieltjes heeft ook een hoop veranderd.’ En dat de centrumschool aan de Molenweg halsoverkop dicht moest omdat de boel verzakt was, hakte er flink in. Bijna drieënhalf jaar bivakkeerde de school in containers op het terrein achter sportcentrum de Hullen. ‘Ik dacht wel: laat mij hier maar blijven tot aan mijn pensioen. Zag er vreselijk tegenop om nog een keer te verhuizen. Nu ben ik blij dat ik meegegaan ben. Het is fijn om in zo’n mooie, ruime school te mogen werken.’ Ook maakte Anneke de coronaperiode mee. ‘Wie had dat ooit gedacht, dat scholen dicht moesten? Dat je nergens meer naar toe mocht.  Kinderen die thuisonderwijs kregen. Een rare tijd was het. Wel was er noodopvang op school, waardoor ik af en toe wel naar school ging.’ In 26 jaar tijd kwamen er drie directeuren voorbij op de Marke. ‘Jan Haaijer, Dennis van der Put en José Wolters. Met allemaal had ik een erg goede band.’


Het zal straks wel even wennen zijn voor Anneke. In ieder geval geen wekker meer die om 6 uur rammelt. ‘Ik ben altijd als eerste op school, altijd rond kwart over zeven. Dan zorg ik ervoor dat de koffie en thee klaarstaan, de was gedaan is en het kopieerwerk klaar ligt. Om 8:15 ga ik het plein op om de fietsen een beetje in het gareel te krijgen.’ Nog even, en dan kan Anneke uitslapen. ‘Ik heb mijn ontslagbrief al binnen. Op 6 juli ben ik officieel met pensioen. Ik heb meteen gezegd dat ik dit schoolseizoen af wil maken. Ik kan iedereen toch niet laten zitten in zo’n drukke periode met het afscheid van groep 8, de eindmusical en de afronding van het schooljaar? Daarom blijf ik tot de vakantie. Dat kan alleen op vrijwillige basis maar dat vind ik niet erg.’


Bang voor het zwarte gat is Anneke niet. Ze gaat straks eerst op vakantie. ‘Met de camper. Waar naar toe weten we nog niet. We gaan altijd op de bonnefooi. Frankrijk misschien, Portugal of Tsjechië. Vooral de oude gebouwen en kastelen vind ik prachtig. Voor het eerst staan we nu niet op tijd, kunnen wat langer weg als we willen. Vooral de sociale contacten ga ik missen, het contact met collega’s, ouders en kinderen. Kinderen voelen dat er iets gaande is, ze klampen zich aan je vast. Zeker, het zal best even raar zijn. Maar ik ben een nuchter mens, dat scheelt. Ik kijk terug op een geweldige periode.’


Afscheid


Wie Anneke Bekkema graag nog de hand wil schudden is van harte welkom op vrijdag 30 juni op de Marke. Tussen 14:00 en 15:30 is er alle gelegenheid voor een praatje en een drankje voor ouders en belangstellenden.

UIT DE KRANT