NOORDENVELDERS: Geke Ensing - Hommes
PEIZE – Ze groeide op met het boerenleven en voelt zich dan ook een echte plattelandse. Haar opa en oma hadden een boerderij en ze waren daar als gezin zijdelings bij betrokken. Net als haar twee zussen werd ze verliefd op een boer. We treffen Geke Ensing-Hommes op de boerderij aan de Roderweg waar alles de sfeer van een gezellig boerenleven ademt. En waar Iedereen, ook de vier kinderen die allemaal nog thuis wonen, zich erg bij betrokken voelen.
Ze ging naar de havo toen, in het 3e jaar, haar beide oma’s plotseling overleden. ‘Toen lukte het allemaal even niet en zou ik blijven zitten.’ Maar dat wilde ze niet. Ze ging naar de mavo en omdat ze niet wist wat ze wilde, ging ze naar de detailhandelsschool. ‘Ik vond alles altijd wel leuk, en dat heb ik nog, vooral als je ziet wat ik nu allemaal doe’, lacht Geke.
Ze ging werken in de kledingbranche en kreeg verkering met boer Ger, vader van twee jongens, die het druk had op de boerderij. ‘Als het in de winkel dan eens rustig was, dacht ik, ik had thuis zoveel kunnen doen.’ Ze werd zwanger van haar eerste en twijfelde of ze terug wilde in de kleding. Ger waarschuwde haar ‘als je hele dagen op je eigen erf bent, ben je niet veel onder de mensen’. ‘Ik heb er geen seconde spijt van gehad.’ Geke stak haar handen uit de mouwen en merkte al gauw dat ze het heerlijk vond om op de boerderij te werken. Bovendien had ze ín huis, met inmiddels vier kinderen, ook genoeg te doen. Toen ze groter werden, begon het te kriebelen. ‘Ik wilde ooit iets voor mijzelf. En gezien er steeds meer discussies over landbouw ontstonden, bedacht ik, ik wil de mensen daarover iets meegeven, over wat er eigenlijk allemaal bij komt kijken op een boerderij. Misschien zou ik met zelfgemaakt ijs kunnen beginnen, om de mensen letterlijk van het platteland te kunnen laten proeven.’ Het is het begin van Keet KOE-tje, de boerderijwinkel.
Het begon aan de keukentafel met een veredeld horecamachientje. Geke zocht alles zelf uit en gaf zichzelf een jaar om te kijken of het iets zou kunnen worden. Er werd een keet gekocht, een vriezertje aangeschaft, een logootje ontworpen én ze besloot een opleiding te volgen bij het ambachtelijk ijscentrum in Wageningen. ‘Heel leerzaam en ik ontdekte dat ik een pré had met koemelk. Dat pure, daar kan niets tegenop.’ En wie dacht dat ze toen alles wist? ‘Nee, ik moet steeds weer bijstellen. Een grondstof met een hoger suikergehalte bijvoorbeeld, reageert altijd weer anders.’ En inmiddels verkoopt Geke naast ijs ook yoghurt, vla of griesmeel en staan deze producten ook in het schap bij de plaatselijke supermarkt. Heel bewust heeft ze de keet, die ook vol staat met diverse cadeautjes, onbemand open. Willen ze iets speciaals, dan appen of bellen ze haar. ‘Ik wil me niet vastleggen, moet flexibel zijn omdat ik zoveel andere dingen te doen heb’, zegt Geke.
Ze denkt dat mensen haar misschien wat chaotisch vinden, maar ze gaat gewoon graag van alles aan. Zo maakt ze op verzoek ook wel eens wat bloemwerk of rouwwerk. ‘Niet uit een boek, nee, al pratende met mensen ontstaat het stuk.’ Een erg creatieve dame dus, die zich niet te veel wil vastleggen. ‘Ik werd door meer ondernemers gevraagd om te leveren, maar ik wil niet de hele dag sinaasappelyoghurt moeten afvullen.’
‘Waar ik gelukkig van word? Van van alles, als het maar te maken heeft met het platteland’, zijn de woorden van Geke. Het is niet voor niets de tekst op haar logo van Keet KOE-tje, ‘van alles wat van het platteland.’ Ze is graag thuis, op de boerderij. Want daar is immers altijd wat te doen. Dat past de flexibele Geke goed. ‘Als er ’s avonds om 21.00 uur nog wat moet gebeuren, dan doe ik dat, dat maakt mij niets uit.’
Ze is flexibel maar ook heel positief ingesteld. Zo werden ze op de boerderij twee keer getroffen door brand. ‘Na een jaar hebben we toen heel bewust een feestje gegeven. Hoe naar ook, we wilden ons weer optrekken aan het positieve.’ Nog altijd is Geke dankbaar dat hen niets is overkomen en dat het huis bespaard is gebleven.
Het brengt haar bij de basis van het leven. ‘Laten we zelfs weer wat meer in de basis van het leven staan.’ Voor Geke is de boodschap natuurlijk vooral landbouw gerelateerd. ‘Laten we ons meer bewust worden waar ons eten vandaan komt en proef wat echt is.’
